در طول تاریخ، قدرت نظامی کشورها در روابط بین الملل تعیین کننده بود اما بتدریج قدرت نرم و مخصوصا دیپلماسی فرهنگی به یکی از ارکان اساسی در روابط بین کشورها به منظور نفوذ بر کشورهای مقصد به کمک اقناع و ایجاد جاذبه، افزوده گردید. کشور ایران بنابرشرایط ژئوپلیتیکی همواره مورد توجه بوده است و کشورهای غربی به دنبال نفوذ فرهنگی بر مردم و حاکمان ایرانی بوده اند.هدف این پژوهش بررسی ظرفیت ها و نتایج دیپلماسی فرهنگی بین جمهوری اسلامی ایران و آلمان، فرانسه و انگلیس است. دراین تحقیق تلاش گردید به کمک منابع کتابخانه ای و به روش تحلیلی به آسیب شناسی دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران و سه کشور اروپایی پرداخته شود.پرسش اصلی این است که دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران چه موفقیت هایی بدست آورده است؟ این مقاله این فرضیه را تعقیب می کند که دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، علیرغم فراز و فرودهای آن نتوانسته موفقیت های چشم گیری بدست آورد. دیپلماسی فرهنگی ایران و سه کشور مذکور همواره تحت الشعاع مسائل سیاسی، موضوعات حقوق بشری، هسته ای و اتهام هایی چون حمایت ازگروه های تروریستی و... قرار گرفته است.افزون برآن مشکلات مدیریتی داخلی سبب گردید تا دیپلماسی فرهنگی نتواند بازتاب دهنده ارزش های اصل ایرانی-اسلامی باشد Manuscript profile