پرورش طیور بومی در بین استانهای شمالی در بیشتر روستاها رونق دارد. طیور بومی نیز مانند طیور صنعتی در معرض بیشتر بیماریهای عفونی قرار داشته و با افزایش تراکم و گسترش پرورش طیور، احتمال رخداد بیماریها نیز افزایش یافته است. از جمله مهمترین این بیماریها، بیماری نیوکاسل میباشد. این بیماری در کشور ما بومی است و هر ساله موجب بروز خسارتهای زیادی در بین طیور صنعتی و بومی کشور میگردد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت شیوع و گردش ویروس در بین طیور بومی استانهای شمالی انجام گرفت. در این مطالعه 70 روستا از سه استان شمالی کشور شامل (استان مازندران 20 روستا، استان گیلان 20 روستا و استان گلستان 30 روستا) و 1374 پرنده ( استان مازندران 600 پرنده، استان گلستان 400 پرنده و استان گیلان 374 پرنده) خونگیری شده است. نتایج حاکی از این بودکه تعداد 67 روستا (96%) سرم مثبت بودنده اند، ( استان گلستان; 28 روستا (3/93% )، استان مازندران; 19 روستا (95% ) و استان گیلان 20 روستا (100% ). همچنین از مجموع 1374 پرنده تعداد 616 (45%) نمونه سرم مثبت بودند( استان مازندران، 246 نمونه (41%)، استان گلستان، 159 نمونه (8/39%) و استان گیلان، 211 نمونه (56%). بر اساس نتایج این مطالعه، میزان شیوع سرمی هم در سطح روستاها و هم در سطح پرنده‌ها بسیار بالا میباشد. این میزان بالای شیوع سرمی نشان دهنده مواجهه متعدد طیور بومی این استانها با ویروس نیوکاسل و گردش بالای ویروس در این استانها میباشد و میتوانند باعث گسترش بیماری به مزارع صنعتی شوند. اجرای برنامه‌های مناسب مراقبت و کنترل بیماری از جمله واکسیناسیون طیور بومی جهت کاهش میزان شیوع ضروری است. Manuscript profile