ایـن پژوهـش بـا هـدف تعییـن اثربخشـی آمـوزش والدگـری ذهن‌آگاهانـه مـادران بـر نظم‌جویـی هیجانـی، دلبسـتگی ایمـن کودک-والـد و پرخاشـگری کـودکان پیش‌دبسـتانی انجـام شـد. روش پژوهـش شـبه‌تجربی بـا طـرح پیش‌آزمـون، پس‌آزمـون و پیگیـری بـا گـروه گـواه و جامعـۀ آمـاری شـامل مـادران دارای کـودک پیش‌دبسـتانی در شـهر اصفهـان در سـال تحصیلـی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بـود. ۵۰ نفـر بـا نمونه‌بـرداری مرحلـه‌ای در دو گـروه آزمایـش و گـواه به‌صـورت تصادفـی جایگزیـن شـدند و بـه مقیـاس پرخاشـگری کـودکان پیش‌دبسـتانی (واحـدی، فتحـی‌آذر، حسینی‌نسـب و مقـدم، ۲۰۰۸)، فهرسـت نظم‌جویـی هیجانـی کـودکان (شـیلدس و سـیکتی، ۱۹۹۷) و پرسشـنامۀ روابـط میانـی دلبسـتگی (کاپنبـرگ و هالپـرن، ۲۰۰۶) در سـه مرحلـۀ پیش‌آزمـون، پس‌آزمـون و پیگیـری پاسـخ دادنـد. سـپس گـروه آزمایـش طـی ۸ جلسـۀ ۹۰ دقیقـه‌ای پروتـکل آموزشـی والدگـری ذهن‌آگاهانـه (بوگلـز و رســتیفو، ۲۰۱۴) را دریافــت کردنــد. نتایــج تحلیــل کواریانــس چندمتغیــری نشــان داد آمــوزش والدگــری ذهن‌آگاهانــه بــه مــادران باعــث افزایــش نظم‌جویـی هیجانـی و دلبسـتگی ایمـن و کاهـش بی‌ثباتـی نظم‌جویـی هیجانـی و پرخاشـگری فرزندانشـان شـد امـا در مرحلـۀ پیگیـری (۵ مـاه بعـد از مداخلـه) تفـاوت معنـاداری بیـن متغیرهـای دو گـروه مشـاهده نشـد کـه ایـن یافتـه می‌توانـد بـر برگـزاری مجـدد ایـن دوره‌هـا در فواصـل زمانـی کوتـاه بـرای والدیـن صحـه بگـذارد. یافته‌هـای ایـن پژوهـش ضـرورت کاربـرد برنامه‌هـای آمـوزش والدگـری ذهن‌آگاهانـه بـه مـادران را به‌منظـور بهبـود روابـط دلبسـتگی والد-کـودک، نظم‌جویـی هیجانـی و کاهـش پرخاشـگری کـودکان پیش‌دبسـتانی خاطـر نشـان می‌سـازد. Manuscript profile

مقدمه:احساس شرم و گناه دو هیجان منفی است که به نظر می رسد روبرو شدن با این هیجانات برای زنان، به دلیل عوامل فرهنگی غیر قابل اجتناب می‌باشد و لازم است تدابیری برای کاهش این هیجانات اندیشیده شود. بر همین اساس پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی آموزش امیددرمانی شناختی بر احساس شرم و گناه زنان انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش های شبه آزمایشی و طرح تحقیق شامل پیش آزمون– پس آزمون تک گروهی بود. جامعه آماری پژوهش، زنان شهر گرمسار در سال 1400 بودند که حداقل 5 سال سابقه زندگی مشترک داشته اند. حجم نمونه تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند و بصورت داوطلبانه تعیین شد. ابزار پژوهش پرسشنامه حالت شرم و گناه مارشال، سافتز و تانگنی (1994) بود.
یافته‌ها: با استفاده از نرم افزار SPSS و انجام آزمون t زوجی، نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین نمرات شرم و گناه در پیش آزمون و پس آزمون گروه در سطح 01/0 وجود داشت.
نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت امیددرمانی شناختی با تکنیک‌های مختلف می‌تواند منجر به کاهش هیجانات منفی شده از جمله احساس شرم و گناه در زنان شود. Manuscript profile