دردو دهه اخیر با توجه به اهمیت داروهای حاصل از فناوری زیستی‌ و نقش مهم آن‌ها در درمان زخم‌های مزمن، مطالعات پیش‌بینی کرده‌اند که بازار مراقبت از زخم پیشرفته خصوصا زخم‌های جراحی و زخم‌های مزمن احتمالاً تا سال 2024 به 15 تا 22 میلیارد دلار خواهد رسید. بنابراین در مطالعه حاضر پیشرفت‌های اخیر فناوری زیستی در زمینه‌ی تهیه پانسمان زخم از ترکیبات حاصل از گیاهان و جانوران برای افراد مبتلا به زخم پای دیابتی بحث شده است. در این تحقیق روش‌ها و رویکردهای تحویل عوامل درمانی برای درمان DFUs و در واقع نتایج اخیر مطالعات برون تنی و درون تنی، با تأکید بر پتانسیل منحصربه‌ فرد پانسمان‌های زخم مبتنی بر پلیمرهای طبیعی در درمان DFUs، جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفته است. مروری بر چالش‌های پیش‌رو در درمان زخم‌های مزمن، ناکافی بودن اثربخشی برخی از محصولات مراقبت از زخم را نشان می‌دهد که بیانگر این است که خانواده‌ها و دولت باید با چالش‌های پزشکی برای دوره‌های طولانی‌تری مبارزه کنند. زخم پای دیابت نوعی زخم مزمن است که می‌تواند باعث عفونت‌های شدید و حتی قطع عضو شود. مواد زیستی که در حال حاضر به عنوان ماتریکس برای ترمیم زخم استفاده می‌شوند را می‌توان با توجه به منشاء آنها به انواع طبیعی و مصنوعی طبقه‌بندی کرد. با توجه به ویژگی‌های تخریب آسان، زیست سازگاری قابل توجه، کاهش پاسخ‌های التهابی و ماهیت غیر ایمنی‌زا، مواد زیستی طبیعی مانند، کیتوزان، الژینات، سلولز، اسید هیالورونیک، فیبروئین ابریشم، کلاژن به طور گسترده‌ای برای ترمیم زخم پای دیابتی توصیه شده است. Manuscript profile

کیست هیداتید یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مشترک بین انسان و دام است. در مطالعه حاضر، اثر درمانی عصاره دانه گیاه زیتون تلخ و کروسین بر روی مدل موش آلوده به کیست هیداتید در شرایط برون‌تنی و درون‌تنی مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی برون‌تنی از روش رنگ آمیزی ائوزین 1/0 درصد استفاده شد. در بررسی درون‌تنی 30 سر موش آزمایشگاهی با تزریق داخل صفاقی 5/0 میلی‌لیتر از مایع حاوی 2000 پروتواسکولکس به کیست هیداتید الوده شدند. یک هفته پس از تزریق موش‌ها بطور تصادفی در قفس‌های مجزای به 5 گروه 6 تایی درمانی تقسیم شدند. این گروها شامل: 1- گروه شاهد (بدون هیچ نوع تیماری)، 2- گروه آلبندازول ( دوز 75 میلی‌گرم/کیلوگرم آلبندازول)، 3- گروه زیتون تلخ (100 ماکرولیتر عصاره زیتون تلخ)، 4- گروه کروسین (100 میلی‌گرم/میلی‌لیتر کروسین)، 5- گروه زیتون تلخ –کروسین (مخلوطی از عصاره زیتون تلخ و کروسین). 140 روز بعد از درمان، آزمایشات مورد نظر انجام شد. بررسی برون‌تنی اثر کشندگی عصاره خالص زیتون تلخ بر پروتواسکولکس‌ها نشان داد که پس از 15 و 60 دقیقه انکوباسیون بترتیب 60 و 80 درصد پروتواسکولکس‌ها از بین می‌روند. نتایج آزمایشات درون‌تنی نیز نشان داد که در گروه های تحت درمان با کروسین، زیتون تلخ و زیتون تلخ-کروسین، تعداد، وزن و اندازه کیست‌های هیداتید در مقایسه با شاهد به طور معنی‌داری کاهش یافته است. علاوه‌براین، بررسی فاکتورهای بیوشیمیایی کبدی بیشترین اثر کشندگی کیست هیداتید را درگروه‌های تحت درمان با زیتون تلخ و زیتون تلخ-کروسین در مقایسه با گروه تحت درمان با داروی ضد انگل آلبندازول و شاهد نشان داد. Manuscript profile