پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میزان استفاده از شبکه های تلویزیونی صدا و سیما و سرمایه فرهنگی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب انجام شده است. روش پژوهش پیمایشی و از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. روش نمونه‌گیری در این تحقیق نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی خوشه‌ای می‌باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 375 نفر مشخص شد. روایی پرسشنامه پس از ارائه به اساتید ارتباطات و علوم اجتماعی تایید شد. ضریب آلفای کرونباخ برای متغیر مستقل (استفاده از شبکه های تلویزیونی صدا و سیما) و متغیر وابسته تحقیق(سرمایه فرهنگی و ابعاد آن( بیانگر بالا بودن همبستگی درونی گویه ها و به عبارت دیگر مطلوبیت پایایی ابزار تحقیق است. با توجه به این که هر دو متغیر در سطح فاصله‌ای اندازه‌گیری شده‌اند از آزمون پیرسون بهره گرفته شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد بین میزان استفاده از شبکه های تلویزیونی صدا و سیما و سرمایه فرهنگی رابطه وجود دارد در عین حال همبستگی مستقیمی بین میزان استفاده از شبکه های تلویزیونی صدا و سیما با ابعاد سرمایه فرهنگی (سرمایه فرهنگی تجسم یافته، سرمایه فرهنگی عینیت یافته، سرمایه فرهنگی نهادینه شده) وجود دارد. Manuscript profile

اعتراضات به شرایط اقتصادی در دی ماه 1396 بزرگ ترین بحران اجتماعی ایران در دهه حاضر را تشکیل می دهد. هدف از این اثر، جستجو در منشاء اعتراضات سیاسی و اجتماعی این حادثه در ایران است. روش تحقیق نیز بر پایه تبیین و بررسی منشاء پیدایش و ریشه های شکل گیری اعتراضات اقشار مختلف در دی ماه ۱۳۹۶ با روش توصیفی ـ تحلیلی با محوریت نظریه های محرومیت نسبی، به ویژه اندیشه تد رابرت گر به عنوان نظریه منتخب و همچنین نظریه های از خود بیگانگی اجتماعی است. در این تحقیق، با ارسال پرسشنامه به 250 نفر خبره علمی و استاد دانشگاه به عنوان جامعه آماری، به منظور بررسی نتایج، از روش وزن دهی اصلی (کاردینال) و با مقایس زوجی استفاده شده است. به موجب این تحقیق مشخص شد که مقایسه شاخص های اجتماعی مورد بررسی در وقایع 1396 حاکی از نارضایتی مردم از مهم ترین حقوق اجتماعی خود است. مهم ترین و اثرگذارترین این عوامل، فساد اقتصادی و تبعیض و نابرابری اجتماعی است که حاصل آن بی عدالتی قضایی و فقر و محرومیت اکثر جمعیت ایران است که سبب پیدایش احساس محرومیت نسبی و احساس از خود بیگانگی اجتماعی شده و در نتیجه اعتراضات سیاسی و اجتماعی را رقم زده است. تفاوت میان انتظارات مشروع و واقعیات عالم خارج در سطح جامعه و عدم توجه به تغییرات ارزشی و سیاسی همراه با خواست های اقتصادی و ایجاد برابری و عدالت اجتماعی، مهمترین منشاء اعتراضات سیاسی و اجتماعی در دو دهه گذشته به شمار می روند. در نتیجه، احساس محرومیت نسبی و احساس از خود بیگانگی اجتماعی از مهم ترین مؤلفه های تأثیرگذار در اعتراضات و ناآرامی های این سال در ایران به شمار می روند. Manuscript profile