هدف این پژوهش بررسی اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر افزایش امید به زندگی معلولین ضایعه نخاعی بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران ضایعه نخاعی ناشی از زلزله بم بود. نمونه مورد مطالعه 32 نفر (16 نفر گروه آزمایش و 16 نفر گروه گواه) معلول ضایعه نخاعی بود که به شیوه تصادفی ساده انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. مشارکت کنندگان بوسیله مقیاس امید میلر و پاورز (1988) مورد ارزیابی قرار گرفتند. معنا درمانی به مدت 8 جلسه در مورد گروه آزمایش اجراشد. گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین گروه های مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که معنادرمانی در افزایش امیدواری معلولین ضایعه نخاعی موثر است. Manuscript profile