این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر بهبود شاخص‌های روانی SCL-90 و کیفیت زندگی (QL) بیماران مبتلا به دیابت در شهر اصفهان، انجام شد. روش تحقیق نیمه‌آزمایشی و طرح آزمایش، پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری همۀ مراجعه‌کنندگان به درمانگاه تخصصی دیابت آریانا بود که براساس تمایل مراجعان به شرکت در کلاس‌های آموزشی مهارت زندگی، نمونه به‌صورت تصادفی از بین آنها انتخاب شد. براساس نظر پزشک در مورد تشخیص دیابت، نمونۀ نهایی شامل 70 تفر در دو گروه آزمایش (35=n) و گواه (35=n) گمارده شدند. ابزارهای تحقیق شامل؛ 1ـ مقیاس شاخص‌های روانی (SCL-90-R) و 2ـ پرسشنامۀ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-26)، بود. نتایج تحلیل مانوا نشان داد که میانگین گروه آزمایش در روان‌پریشی، ترس مرضی، اضطراب، افسردگی، وسواس، شکایات جسمانی و سلامت روانی (01/0P Manuscript profile