هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور بر تاب‌آوری زوج‌ها بود. روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعۀ آماری همۀ زنان متأهل مراجعه‌کننده به مرکز مشاورۀ ناحیۀ یک کرج بود. با روش نمونه‌گیری در دسترس، 30 زن دارای تاب‌آوری پایین با آزمون تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003)، انتخاب شدند و به‌طور تصادفی، در دو گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. درمان شناختی‌ ـ رفتاری مذهب‌محور در 10 جلسه چهل‌وپنج دقیقه‌ای به گروه آزمایش داده شد، در این مدت گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. مقیاس تاب‌آوری در پس‌آزمون دوباره به‌کار گرفته شد. تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور به‌طور معناداری با افزایش تاب‌آوری در ارتباط است (0001/0P < ). یافته‌های این مطالعه نشان داد درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور ممکن است به‌عنوان روشی مؤثر برای افزایش تاب‌آوری در نظر گرفته شود.  Manuscript profile