این پژوهش با هدف مقایسۀ پنج عامل بزرگ شخصیت (روان‌رنجورخویی، برونگرایی، گشودگی، توافق‌پذیری و وظیفه‌شناسی) در میان افراد مبتلا به افسردگی اساسی، وسواس‌ـ اجبار و افراد سالم اجرا شد. روش پژوهش پس‌رویدادی و جامعۀ آماری پژوهش شامل دو گروه مبتلا به افسردگی اساسی و وسواس‌ـ اجبار همراه با افراد بهنجار در تبریز بودند. از میان آنها دو گروه 50 نفری از بیماران ارجاعی به درمانگاههای روانپزشکی و مراکز مشاوره به شیوۀ نمونه‌گیری در دسترس (برای گروههای مبتلا به افسردگی اساسی و وسواس‌ـ اجبار) و یک گروه 50 نفری از دانشجویان و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز به شیوۀ تصادفی طبقه‌ای (برای گروه بهنجار) انتخاب شدند. ابزارهای پ ژوهش شامل پرسشنامۀ افسردگی بک ( BDI-II ، بک و همکاران، 2000)، سیاهۀ وسواس‌ـ اجبار مادزلی ( MOCI ، راچمن و هاجسون، 1970) و پرسشنامۀ پنج عامل بزرگ شخصیت ( NEO-FFI ، مک‌کری و کاستا، 1989) بود. داده‌ها از طریق تحلیل واریانس چندمتغیری ( MANOVA ) تحلیل شد. نتایج نشان داد که در عامل روان‌رنجورخویی و برونگرایی بین دو گروه افسرده و بهنجار و نیز گروه وسواس و بهنجار، در توافق‌پذیری بین گروه وسواس و بهنجار و همچنین بین گروه افسرده و وسواس و در عامل وظیفه‌شناسی نیز بین دو گروه افسرده و وسواس و گروه افسرده و بهنجار تفاوت معنادار وجود دارد (01/0 P < ). Manuscript profile