هدف این پژوهش بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر احساس تنهایی زنان سالمند مقیم سرای سالمندان بود. نمونه از بین تمام زنان سالمند مقیم سراهای سالمندان شهرستان شهریار با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی دردوگروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. سپس گروه آزمایش در ده جلسۀ دو ساعته (دو جلسه در هفته) معنادرمانی گروهی شرکت کردند و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزارگردآوری اطلاعات، مقیاس تجدیدنظر شدۀ احساس تنهایی (راسل و همکاران،1980) بود و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها ازآزمون کواریانس استفاده شد. یافته‌های این مطالعه نشان داد که معنادرمانی گروهی، احساس تنهایی را در گروه آزمایشی به‌طور معناداری کاهش داده است (001/0>P ). باتوجه به این مطالعه می‌توان گفت معنادرمانی گروهی بر کاهش احساس تنهایی زنان سالمند مؤثر است. بنابراین پیشنهاد می‌شود درمان‌هایی ازاین دست برای ارتقای سلامت روان سالمندان استفاده گردد. Manuscript profile