پژوهش حاضر، با هدف مقایسه انگیزش تحصیلی و کیفیت زندگی دانش‌آموزان پسر مشمول ارزشیابی توصیفی با ارزشیابی سنتی پایه چهارم ابتدایی شهر قاین انجام شده است. جامعه آماری آن دانش‌آموزان پایه چهارم شهر قاین در سال تحصیلی90 ـ 89 بالغ بر 698 نفر دانش‌آموز پایه چهارم ابتدایی (70 نفر تمامی دانش‌آموزان طرح ارزشیابی توصیفی و 628 نفر از کلاس‌های ارزشیابی سنتی‌) بوده که با روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای، حجم نمونه 136 نفر برآورد شده است. روش این پژوهش توصیفی از نوع علی ـ مقایسه‌ای بود و به منظور گردآوری داده‌ها پرسشنامه انگیزه به تحصیل همچنین پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی در مدرسه مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های مانوا (MANOVA) وآزمون t استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین انگیزش تحصیلی دانش‌آموزانی که با ارزشیابی کیفی ـ توصیفی سنجش می‌شوند با دانش‌آموزانی که با تحت سنجش ارزشیابی سنتی سنجش بودند، تفاوت معناداری مشاهده نشد (115/ 0P=، 585/1-=t). بین کیفیت زندگی در مدرسه دانش‌آموزانی که با ارزشیابی کیفی ـ توصیفی سنجش می‌شوند با دانش‌آموزانی که تحت سنجش با ارزشیابی سنتی بودند، تفاوت معناداری مشاهده نشد (750/0P=، 318/0=t). بین کیفیت زندگی و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد Manuscript profile