الأسلوب هو الطريقة الخاصة التي يصوغ بها المرء أفكاره، ويبيّن بها ما يعتمل في دواخله، ويجول في خاطره من العواطف والإنفعالات. وقد تختلف الاساليب باختلاف المواقف والاغراض، بل ربما كان للغرض الواحد العديد من الاساليب المختلفة. فمن سمات الأسلوب الجيد والرصين هي: الدقّة في اختيار الألفاظ، وكذلك ان يكون اللفظ سلساً سهلاً، ولا ينبغي أن ياتي بالألفاظ الغريبة الوحشية، بل يجب أن يكون اللفظ مألوفاً مقبولاً، ذلك لأن غاية الأدب التاثير السريع في النفس. وهذا ما نجده عند شاعرنا الشيخ البهائي في أشعاره العربية وقد ماله إلى استخدام اللغة السهلة والمألوفة وذلك باستخدام بعض التقنيات والسمات الأسلوبية التي تبدو بارزة مهيمنة في شعره، وتستمد هذه التقنيات قيمتها من أنها تنطلق من وحي تجربته بدون تكلف أو اعتساف، وتسهم في تحقيق التواصل الذي طالما حرص الشاعر على تحقيقه بينه وبين مخاطبيه. وقد التزم بوحدة القصيدة وبنائها، بناءاً فنيّاً متكاملاً تتابع فيه الأحاسيس والمشاعر، فبناء شعره عنده يقوم على الوحدة الشعورية والنفسية. وقد استخدم الشيخ البهائي من خصائص الكلمة في شعره من جزالة وقوّة، ودقّة وسهولة، وجري ورنين متناسبة مع جاراتها في الجمل والتراكيب، ليستنبط منها عناصر التقنيات من خلال القيم و ثقافته الدينية الواسعة.المفردات الدليلية : الأسلوب، التقنيات، الشيخ البهائي، التناص، الإستدعاء Manuscript profile

ادبیات کودک عبارت است از هر گونه متنی که با کمک اصول فنی و ادبی خاص و محتوایی متناسب با ردۀ سنّی کودک نوشته یا سروده می‌شود، به طوری که کودک بتواند به خوبی با آن ارتباط برقرار کند. در نتیجه باید گفت آثاری که برای کودکان نوشته یا سروده می شوند هم باید اصول فنی خاصی در آن ها رعایت گردد و هم اینکه از نظر بُعد عاطفی و روانی به گونه ای باشند که روح زیبایی طلب کودک را تحت تأثیر قرار دهند و عواطف و احساسات وی را برانگیزند. در ادبیات عربی سلیمان العیسی و در ادبیات فارسی مصطفی رحماندوست از جمله شاعرانی هستند که بخش اعظمی از اشعار خود را به موضوعات مربوط به کودکان اختصاص دادند و آثار ارزشمندی را در این زمینه از خود بر جای نهادند. پژوهش حاضر که با روش توصیفی تحلیلی و استفاده از منابع کتاب‌خانه ای نوشته شده است، مظاهر طبیعت آسمانی و زمینی را در اشعار کودک دو شاعر مذکور مورد بررسی قرار داده و چنین استنتاج کرده است که هر دو شاعر پدیده هایی مانند آسمان، باران، باد، دریا، رودخانه، درخت و ... را در اشعار خود مورد توجه قرار دادند و ضمن ترسیم آن ها، به ذکر پاره ای اصول اخلاقی و تربیتی متناسب با آن ها برای کودکان نیز پرداخته اند. Manuscript profile

هدف این پژوهش، بررسی برجسته‏ترین فنون بلاغی اشعار ابنمعصوم شیرازی است. جامعه آماری مطالعه اشعار عرفانی وی ابیاتی است که ابنمعصوم فراتر از بدیع لفظی به همسوسازی آن¬ها با آرایه¬ها از طریق دیدگاه و اندیشه فکری خویش برای رسیدن به آن¬ها همت گماشته¬است. پرسش اصلی پژوهش این است که ابنمعصوم در ساختار عناصر یک بیت چه شیوه و سبکی را در به کارگیری علم بدیع و بیان مدنظر دارد. وی در سرودن اشعار به آراستن زبان و صنایع ادبی حوزه بدیع اهمیت بسیاری داده¬است. شناخت پربسامدترین شیوه¬های سخن آرایی اشعار ابنمعصوم و سبک و سیاق پیوندزدن آن¬ها به اندیشه¬های بنیادین و عرفانی¬اش ضروری است. ابن¬معصوم به این توجه دارد که سخن مؤثرتر سخنی است که آراسته¬تر باشد؛ بنابراین به انواع تصویر با هدف تأکید بر مضامین عرفانی، جلوه دیگر بخشیده¬است که این امر فراتر از لفظ¬پردازی و آراستنِ صرف ابیات است؛ هدف ابن¬معصوم برجسته¬سازی و تاثیرگذاری افکار خویش به مدد این گونه صناعات ادبی است. این کارکرد در اشعار وی تاکنون بررسی نشده¬است. نتیجه این است که ابن¬معصوم با آگاهی و تسلط بر کارکردهای علم بیان و بدیع، اشعارش را تاثیرگذارتر ساخته¬است. همچنین از یافته¬های تحقیق این است که ابن¬معصوم همانند برخی شاعران دوران خود در بسیاری از قصاید از آرایه¬های ادبی به¬ویژه جناس و تضاد و استعاره و تشبیه و.. استفاده نموده و از این طریق سعی در مزین کردن اشعارش داشته¬است. کلیدواژه‌ها: ابن¬معصوم شیرازی، اشعار عرفانی، بیان، بدیع، صورخیال. Manuscript profile