پاندمی کرونا، طیف گسترده‌ای از ورزشکاران را از انجام فعالیت‌های ورزشی خود محروم نموده و از این طریق برای آن‌ها مشکلاتی را ایجاد نموده است‌. این پژوهش با هدف تعیین رابطه محرومیت از ورزش در دوره پاندمی کرونا، نگرش به ورزش‌، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و سطح فعالیت با افسردگی، سرزندگی و شادمانی در بدنسازان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی در قالب تحلیل همبستگی کانونی و جامعه آماری پژوهش ورزشکاران بدنساز در شهر اصفهان در بهار 1400بودند که از میان آن‌ها 211 نفر به شیوه در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه نگرش به ورزش (1399)، پرسشنامه وضعیت اجتماعی- اقتصادی (قدرت نما و همکاران، 1392)‌، یک سوال برای سنجش محرومیت از تمرین، یک سوال برای سنجش سطح فعالیت، پرسشنامه افسردگی بک (بک، 1961)‌، پرسشنامه سرزندگی (رایان و فردریک، 1997) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگایل و لو، 1990) برای سنجش متغیرها استفاده شدند. داده‌ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل همبستگی کانونی و از طریق نرم افزار SPSS نسخه 25 تحلیل گردید. نتایج تحلیل همبستگی کانونی نشان داد که در تابع کانونی اول، از بین چهار متغیر پیش‌بین، وضعیت اجتماعی-اقتصادی با ضریب استاندارد کانونی برابر با 72/0، سپس نگرش به ورزش با ضریب استاندارد کانونی برابر با 55/0-، و به دنبال آن محرومیت از تمرین به دلیل پاندمی کرونا با ضریب استاندارد کانونی برابر با 39/0 قادر به پیش بینی افسردگی، سرزندگی و شادمانی هستند. در مجموع یافته‌های این پژوهش نشان داد که محرومیت از ورزش به دلیل کرونا توانسته در کنار وضعیت اجتماعی-اقتصادی و نگرش به ورزش برای افسردگی، سرزندگی و شادمانی بدنسازان نقش ایفاء نماید. Manuscript profile