این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش روش معماهای فرضی کلبرگ، معماهای زندگی واقعی و القای هیجان مثبت بر تصمیم‌گیری اخلاقی دختران نوجوان انجام شد. روش پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی (پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون) با گروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش را همۀ دانش‌آموزان دختر پایۀ اول دبیرستان شهر یاسوج در سال تحصیلی (93ـ1392) تشکیل می‌دادند. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 120 دانش‌آموز دختر انتخاب و به‌طور تصادفی در چهار گروه 30نفری جایگزین شدند. مداخله در گروههای آزمایشی شامل 8جلسۀ 70 دقیقه‌ای، آموزش به کمک روش معماهای فرضی کلبرگ و معماهای زندگی واقعی بود، یک گروه هم تحت القای هیجان مثبت قرار گرفت. افرادگروه آزمایش و گواه تکلیف تصمیم‌گیری اخلاقی روزانه (استارکی و همکاران، 2011) را به‌عنوان پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری تکمیل کردند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که تمامی روش‌های مداخله بر تصمیم‌گیری اخلاقی مؤثر بوده‌اند (05/0P =).  نتایج آزمون تعقیبی L.S.D. نشان داد که بین گروه مداخله با گروه گواه (001/P =)، تفاوت معنی‌دار وجود داشت. هر چند، بین گروههای مداخله‌ای با یکدیگر تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. Manuscript profile

  هدف پژوهش حاضر هنجاریابی و تعیین اعتبار و پایایی پرسشنامۀ اختلال دلبستگی راندولف در شهر اصفهان بود. این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. از بین جامعۀ آماری با استفاده از روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای، 340 نفر از دانش‌آموزان 7 تا 12 سالۀ مدارس اصفهان ، به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و والدین آنها به پرسشنامۀ اختلال دلبستگی راندولف پاسخ دادند. براساس داده‌های حاصل نقاط درصدی و جدول راک، بهترین نقطۀ برش برابر با 30 پیشنهاد شد که با نقطۀ 90 درصدی مطابقت دارد. روایی صوری و روایی سازه با استفاده از نظر متخصصان مورد تأیید قرار گرفت. همچنین به‌منظور بررسی روایی تشخیصی براساس روش تحلیل تمایزات، میزان حساسیت پرسشنامه 100 و ویژگی آن 90 محاسبه شد. با محاسبه آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامه مطلوب گزارش شد (83/0). تحلیل عاملی اکتشافی، وجود سه عامل مجزا را در سؤالات پرسشنامه تأیید نمود که با عنوان زورگویی، تکانشگری و رفتارهای ضد اجتماعی نامگذاری شدند. با توجه به نتایج حاصل از روایی و پایایی پرسشنامۀ اختلال دلبستگی راندولف می‌توان گفت این پرسشنامه ابزاری پایا و روا برای بررسی اختلال دلبستگی است و قابلیت استفاده در جامعۀ ایرانی را دارد. Manuscript profile

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مداخله مبتنی بر دلبستگی بر اختلالات ناشی از خوردن در دختران دارای اختلال پرخوری و چاق بود. این پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه‌ آماری این پژوهش شامل 32 دانش‌آموز دختر مقطع ابتدایی مبتلا به مشکلات دلبستگی و اختلال پرخوری و چاقی بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اختلال دلبستگی کودکان، پرسشنامه اختلالات ناشی از خوردن و پرسشنامه اختلال خوردن بود. پس از تشکیل گروه ها (آزمایش و کنترل) و اجرای پیش آزمون، مادران گروه آزمایش به مدت 10 جلسه در طول دو ماه و نیم در برنامه مداخله مبتنی بر دلبستگی شرکت نمودند و گروه کنترل مداخله ای دریافت ننمود. پس از پایان مداخله، بر روی دو گروه پس آزمون، و پس از 45 روز آزمون پیگیری انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که در مرحله پس آزمون و پیگیری در نمره اختلالات ناشی از خوردن بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد. با توجه به نتایج، درمان مبتنی بر دلبستگی می تواند به عنوان شیوه مداخله در جهت کاهش اختلالات ناشی از خوردن در کودکان دارای اختلال پرخوری و چاق به کار گرفته شود. Manuscript profile