سندروم هایپرتانسیون ریوی که با افزایش فشار شریان ریوی، اتساع و هیپرتروفی بطن راست مشخص می شود، با برون ده قلبی بالا و افزایش فشار خون در ریه ها جهت اکسیژن گیری بیشتر خون همراه است که در نهایت منجر به بروز آسیت می گردد. در این حالت با تشکیل رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو پراکسیداسیون لیپیدی ایجاد می‌شود و میزان هتروفیل به لنفوسیت افزایش می یابد. سین بیوتیک ها با دارا بودن خاصیت آنتی اکسیدانی می توانند میزان استرس اکسیداتیو را به طرز چشمگیری کاهش دهند. لذا در این تحقیق، به بررسی خواص درمانی سین بیوتیک بر هایپرتانسیون ریوی در جوجه های گوشتی پرداختیم. گروه‌ها شامل گروه شاهد: دریافت کننده ی جیره پایه در کل دوره ی آزمایش. گروه کنترل: دریافت کننده ی جیره پایه + هورمون تری‌یدوتیرونین (T3) با دوز 5/1 میلی گرم بر کیلوگرم به جیره غذایی از هفت روزگی. گروه درمان سین بیوتیک: دریافت کننده ی جیره پایه +هورمون تری‌یدوتیرونین با دوز 5/1 میلی گرم بر کیلوگرم به جیره غذایی از هفت روزگی + سین بیوتیک (دوز 1/0%) از یک روزگی بودند. درسن 35 و 49 روزگی از هر گروه 9 جوجه (3 جوجه از هر تکرار) به طور تصادفی انتخاب و پس از خونگیری نسبت هتروفیل/لنفوسیت و میزان پراکسیداسیون لیپیدی اندازه گیری شد. شاخص وزنی‌ قلب در جوجه‌ها به شکل نسبت وزن بطن راست به وزن مجموع هر دو بطن (RV/TV) محاسبه گردید. RV/TV در تمام سنین در گروه های درمانی سین بیوتیک کاهش پیدا کرد ولی این کاهش در سن 49 روزگی معنی دار بود (05/0 p <). میزان پراکسیدان لیپیدی در گروه درمانی سین بیوتیک در تمام سنین کاهش پیدا کرد که این کاهش در سنین 35 و 49 روزگی معنی دار بود (05/0 p <). نسبت هتروفیل به لنفوسیت نیز در گروه درمانی سین بیوتیک نسبت به گروه کنترل در همه ی سنین کاهش پیدا کرد ولی این کاهش در سن 49 روزگی معنی دار بود (05/0 p <). سین بیوتیک توانست با دارا بودن آثار آنتی اکسیدانی میزان استرس اکسیداتیو ناشی از سندرم هایپرتانسیون ریوی را به طور قابل ملاحظه ای کاهش دهد. Manuscript profile