در تحقیق حاضر، تاثیر آب مغناطیسی بر فاکتورهای رشد، آنزیم های کبدی و بافت کبد در ماهی کوی جنس ماده، به منظور ارزیابی امکان تاثیر میدان های مغناطیسی بر ویژگی های زیستی ماهیان بررسی شد. در این تحقیق تعداد 72 عدد ماهی کوی ماده (در 4 گروه 6 تایی و هریک با 3 تکرار) به مدت 90 روز (هر 48 ساعت 1 بار) تحت تاثیر نیروی مغناطیسی با شدت های مختلف (0، 015/0، 025/0 و 045/0 تسلا) قرار گرفتند. طول دوره روشنایی 12ساعت، تغذیه هر 12ساعت با غذای پلت حاوی 30% پروتئین و به میزان 3 درصد وزن بدن ماهی انجام شد. نتایج نشان داد که پارامترهای رشد، آنزیم های کبدی و بافت کبد در ماهیان گروه های تیمار با گروه شاهد اختلاف معنی داری داشت (05/0p <). همچنین فعالیت آنزیم های کبدی SGOT و LDH در گروه (025/0 تسلا) و SGPT و ALP در گروه شاهد بیشترین میزان بود. هورمون کورتیزول نیز در گروه (025/0 تسلا) نسبت به سایر گروه ها تفاوت معنی داری داشت و در گروه (045/0 تسلا) هم کمترین میزان بود. بیشترین تخریب بافتی در گروه سوم (045/0 تسلا) که بالاترین مغناطیس را دریافت کرده بود دیده شد. در نهایت نتایج این پژوهش تاثیر میدان های مغناطیسی مختلف بر روی بدن ماهی را اثبات نمود. Manuscript profile