برای رشد مناسب نوزادان، سازمان بهداشت جهانی، تغذیه انحصاری با شیر مادر در شش ماه اول بعد از تولد و ادامه شیردهی تا دو سالگی را توصیه کرده است. یکی از دلایلی که مانع از این نوع تغذیه است، ناکافی بودن شیر مادر است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر تجویز ترکیب گیاهی دانه شنبلیله در بهبود نشانه های کفایت شیردهی ماه نخست بعد از تولد در مادران نخست زا در مراکز بهداشتی درمانی بجنورد بود. پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی دو سوکور با گروه کنترل بود که بر روی 44 مادر و نوزادان در دوگروه آزمایش و کنترل (هر گروه 22 نفر) صورت گرفت. در گروه آزمایش میزان شش گرم دانه شنبلیله، سه بار در روز برای چهار هفته متوالی همراه با غذا تجویز شد. در گروه کنترل از دارونما استفاده شد. نشانه های کفایت شیردهی با استناد به فرم ثبت روزانه تعداد پوشک خیس و دفعات دفع مدفوع و زمان شیردهی و فاکتورهای رشد نوزادان در هر دو گروه بررسی و مقایسه شد. نتایج نشان می دهند در ابتدای تولد، دو گروه تفاوت معناداری در فاکتورهای مورد بررسی نداشتند. بعد از چهار هفته، شاخص های رشد نوزادان در گروه آزمایش به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود به نحوی که وزن نوزادان از 32/331 ± 96/3248 به 10/1220 ± 87/4985؛ دور سر از 23/1 ± 61/34 به 86/1 ± 85/38 افزایش داشت. تعداد پوشک خیس روزانه از 50/1 ± 96/5 به 2/1 ± 97/7، دفعات دفع مدفوع از 85/1 ± 26/1 به 85/0 ± 41/2 و زمان شیردهی روزانه از 03/2 ± 85/10 به 03/2 ± 86/14 افزایش داشت که نسبت به گروه کنترل دارای تفاوت معنی دار است. نتایج این مطالعه نشان می‌‌دهد تجویز دانه شنبلیله در مادران، با بهبود کفایت شیردهی در مقایسه با دارونما همراه است. Manuscript profile