ارتقای سیستم ایمنی و افزایش رشد و بازماندگی ماهیان در مراحل اولیه زندگی از اصلی ترین نیازهای پرورش دهندگان می باشد. به همین منظور آزمایشی برای مشخص کردن تأثیر مکمل معدنی بر میزان بقا ماهیان و بررسی برخی از متغییرهای ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان(Oncorhynchusmykiss) در مزرعه پرورش ماهی طبرستان واقع در آمل طراحی شد. این مکمل حاوی 8 ماده معدنی روی، ید، مس، کبالت، منگنز، منیزیم، سلنیوم و آهن بود. شش جیره غذایی حاوی مقادیر مختلف مکمل مواد معدنی شامل مقادیر 2، 3 و 4 درصد از مکمل معدنی تیمار 1 طراحی شد. تعداد 700 بچه ماهی با وزن ابتدایی1 ±40 گرم به 6 تیمار و 3 تکرار تقسیم شدند و تعداد 40 عدد بچه ماهی به صورت تصادفی در هر فضای آزمایشی قرار گرفتند. بچه ماهیان 12 هفته از طریق جیره های غذایی تغذیه شدند. در همه آزمایش های انجام شده تیمار شاهد دارای پایین ترین میزان در متغیرهای ایمنی ماهی بود. نتایج نشان داد که میزان بقای بچه ماهیان در همه تیمارهای آزمایشی برابر 100 درصد بوده است و هیچ اختلال ظاهری نظیر تغییر سرپوش آبششی، شنای غیرعادی همراه انحنای افقی و عمودی ستون فقرات در بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان در طی 12 هفته دوره پرورش مشاهده نشد. همچنین، تفاوت معنی داری بین پروتئین کل، هماتوکریت، گلبولهای سفید، گلبول های قرمز و آلبومین مشاهده شد (P<0/05). در دو نوبت نمونه برداری برخی پارامترهای خون شناسی ماهیان آنالیز شد که اختلاف معنی داری در بین دو بار نمونه برداری مشاهده نشد ولی در بین تیمارهای آزمایشی در شمارش تفریقی گلبولهای سفید و قرمز اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده گردید(P<0/05). همچنین بیشتر سطح ایمنی مربوط به تیمارهای 1 و U بود. نتایج این پژوهش نشان داد که میزان مواد معدنی برای بهبود شاخص های ایمنی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان نسبت به جیره پیشنهادی U، یک درصد بیشتر است. Manuscript profile