جهت بررسی اثر شوری بر رشد و بازماندگی لارو تیلاپیا، شوری های مختلف شامل 0، 4، 8، 12، 16 و 20 گرم در لیتر با اضافه نمودن نمک دریا تهیه و در مخازن 300 لیتری جهت تعویض آب روزانه ذخیره سازی گردید. برای نگهداری لاروها از18 عدد ظروف پلاستیکی با ظرفیت آبگیری 8 لیتر که مجهز به سیستم هوادهی مرکزی بود استفاده و به این ترتیب 6 سطح شوری و هر یک با سه تکرار مهیا گردید. تغذیه لاروها با استفاده از غذای تجاری قزل آلا و بر اساس توده زنده 5 نوبت در روز و در ساعات روشنایی انجام شد. نتایج نشان داد میانگین وزن نهایی، رشد روزانه، ضریب رشد ویژه و بازماندگی با افزایش شوری تا سطح 8 گرم در لیتر افزایش و سپس با افزایش شوری تا سطح 20 گرم در لیتر کاهش می یابد. با توجه به نتایج حاصله می توان گفت لارو تیلاپیا در آب لب شور با بازدهی بسیار بالا قابلیت پرورش داشته و بهترین کارایی رشد و بازماندگی در شوری 8 گرم در لیتر حاصل شده است اما با توجه به میزان بازماندگی 60 درصدی و شاخص های رشدی مشاهده شده در سطح شوری 16 گرم در لیتر می توان به امکان پرورش لارو تیلاپیا در آبهایی تا شوری 16 گرم در لیتر نیز امیدوار بود. Manuscript profile