هدف مقاله بررسی امکان کاربرد مفهوم سنت گرایی بازتابی با مطالعه سفرنامه رضا قلی میرزا است. منظور از سنت‌گرایی بازتابی واکنش سنت در ایران در مقابل خود سنت ناشی از برخورد با مدرنیسم غربی است. روش تحقیق کتاب‌خانه‌ای و با استفاده از اسناد تاریخی انجام شد. فتحعلی شاه جمادی الثانی 1250ق 1834 از دنیا رفت. پس از مرگ او بین فرزندانش در باره جانشینی او اختلاف افتاد. حسینعلی میرزا فرمانروای فارس جانشین محمد میرزا فرزند عباس میرزا را نپذیرفت و با نام علی شاه خود را پادشاه خواند. محمدشاه به شیراز لشگر کشی کرد، او را دستگیر و به تهران فرستاد. حسینعلی میرزا یک سال بعد ربیع‌الاول 1251ق (1835) در تهران از دنیا رفت. فرزندان او رضا قلی میرزا، تیمور میرزا و نجف قلی میرزا فرار کردند و به عراق رفتند و از راه سوریه و لبنان عازم انگلستان شدند. آن‌ها یک سال در انگلستان ماندند و جمادی‌الاول 1252 ق (3 سپتامبر 1836) از لندن خارج و از راه فرانسه، بلژیک، بایرن، پروس، اتریش و عثمانی محرم 1253ق (11 آوریل 1837) به بغداد رسیدند. رضا قلی میرزا تجربه این سفر را در سفرنامه‌ای نوشته است. سفرنامه رضا قلی میرزا را در چند محور بررسی می‌کنیم: 1) مناسبات اجتماعی و سیاسی انگلستان؛ 2) انگلیسی‌ها از دیدگاه او؛ 3) در باره و خود زندگی‌نامه او. Manuscript profile

Political participation is one of the important pillars of any country's development. The purpose of this study is to investigate the relationship between social values ​​and political participation of Behbahan youth. For this purpose, the theories of Schwartz, Inglehart and Milbrath were used as a theoretical framework. The research method is survey. The sampling method is multi-stage cluster and the sample size according to Cochran's formula is 384 people. Data collection tool is a researcher-made questionnaire. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and regression analysis using SPSS software. Formal validity was used to measure validity and Cronbach's alpha coefficient (reliability) for the variable of social values ​​is 0.722 and political participation is equal to 0.934, which is very high and its items have been able to have the necessary internal harmonization. The test results show that the average political participation among individuals is high and its average of 5 is equal to 3.58. There is a significant positive and direct relationship between the variables of social values ​​and political participation. The more personal values ​​there are, the more political participation there is. Pearson correlation coefficient is 0.428 and its significance level is zero. The dimensions of cosmopolitanism, benevolence, arousal and compliance are significantly associated with political participation. Regression analysis shows that 18.3% of changes in political participation depend on social values. In order to increase political participation in society, more attention should be paid to personal social values ​​and raising its indicators and components, especially benevolence and traditionalism. Manuscript profile