در این پژوهش، سنتز و کاربرد هیدروژل نانوکامپوزیت حاوی نانولوله کربنی دیواره مغناطیسی شده به عنوان یک سیستم نوین رهایش طولانی مدت دارو مورد پژوهش قرار گرفت. تکپار‌های (2-دی متیل آمینو) اتیل‌متاآکریلات بر روی اسکلت سدیم آلژینات پیوند زده می‌شوند و هم زمان با آن، اتصالات عرضی نیز ایجاد می‌شوند. نمونه سنتز شده با استفاده از طیف‌سنج مادون قرمز (FT-IR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی با طیف‌سنج پراش اشعه ایکس (FESEM-EDA-X)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، گرماوزن‌سنجی (TGA) شناسایی شد. در بررسی ریخت‌شناسی نانوکامپوزیت میانگین قطر نانولوله‌های کربنی حدود nm 11/13 تخمین زده شد. برای مطالعه خاصیت دارورسانی و رهایش کنترل شده دارو، رهایش داروی دوکسوروبیسین هیدروکلرید به عنوان یک داروی ضد سرطان در محیط‌های بافری با pHها و دماهای متفاوت بررسی شد. نتایج نشان داد که رهایش دوکسوروبیسین از این هیدروژل نانوکامپوزیت به pH محیط حساس است و در محیط شبیه به سلول‌های سرطانی (4/5=pH) بیشترین رهایش دارو دیده می‌شود. بررسی‌های رهایش دارو نشان داد که بازده کپسوله کردن روی این سامانه حدود 90% است. با توجه به نتایج، انتظار می‌رود که بتوان از هیدروژل نانوکامپوزیت سنتز شده به عنوان نانوحامل جدید برای تحویل داروهای ضد سرطان در صنایع دارویی و پزشکی استفاده کرد. Manuscript profile