در مطالعه حاضر به بررسی امکان اتصال نانوذرات تولید شده توسط قارچ Fusarium oxysporum به داروی سرطانی تاکسول و بررسی سمیت اعمال شده آن‌ها در کشت سلولی رده سرطان سینه پرداخته شد. سوپرناتانت حاصل تنظیم pH و در معرض غلظت نهایی غلظت 1 میلی‌مولار از نمک طلا قرار داده شد. نانوذرات طلا تولید و توسط روش‌های اسپکتروفتومتری نور مرئی و اسپکتروفتومتر مادون قرمز (FTIR)، پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) تایید شد. بعد از اتصال نانوذرات طلا تولید شده به داروی تاکسول توسط تکنیک‌های اسپکتروفتومتری نور مرئی و FTIR این اتصال تایید شد و نهایتا با انجام آزمون سمیت سلولی بر روی رده سلولی سرطانی پستان MCF7 تاثیر محلول مورد آزمون بررسی شد. نهایتا با انجام تست ICP-OES میزان نانوذرات وارد شده به درون سلول‌های محیط کشت بررسی شد. نانوذرات طلا تولیدی کروی و شش‌وجهی با سایز متوسط nm 25 بودند که دارای طبیعت کریستالین بودند. تاکسول، به عنوان داروی ضدسرطان، به نانوذرات تولیدی متصل شد. مطالعات ICP-OES نشان داد که نانوذرات طلا به درون سلول‌های کشت رده MCF7 وارد شده است. مطالعات زنده ماندن سلول‌ها نشان داد که داروی کنژوگه و تاکسول دارای اثرات کشندگی مناسب بر روی سلول‌ها بوده‌اند که این اثرات برای داروی کنژوگه بهتر بود و با اتصال داروی تاکسول به نانوذرات طلا سمیت سلولی بیشتری اعمال شد. Manuscript profile

اتانول دارای اثرات سرکوب­ کننده پاسخ­ های التهابی و سیستم ایمنی بوده و آثار مخرب آن در نواحی مختلف بدن مورد بررسی واقع شده است. اما از اثرات اتانول بر ساختار تاندون اطلاعات مفیدی وجود ندارد.هدف از این مطالعه بررسی اثرات بافت­ شناسی اتانول بر ساختار تاندون آسیب دیده در موش صحرایی می­ باشد. تعداد بیست سر موش صحرایی به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه اتانول و کنترل تقسیم شدند. میزان اتانول که بصورت ترکیب با گلوکز در آب آشامیدنی موش­ های صحرایی قرار داشت به تدریج افزایش یافته و توسط موش­ های صحرایی مورد مصرف واقع می­ شد. پس از گذشت یک هفته از مصرف، در تاندون آشیل هر کدام از موش­ های صحرایی در محل اتصال به استخوان پاشنه­ ی پا آسیب القا گردید. درهفته چهارم تمامی موش های صحرایی معدوم شدند و از تاندون آسیب دیده آنها نمونه ­گیری انجام شد و مورد ارزیابی بافت­ شناسی قرار گرفت. القای اتانول سبب افزایش تینوسیت­ هایی با مورفولوژی غیرطبیعی، در هم ریختگی و نامنظم شدن الیاف کلاژن با گرایش به سمت افزایش تعداد تینوسیت­ ها و نورگ­زایی سه هفته پس از آسیب تاندون، گردید. تاندون در گروه اتانول نسبت به گروه شاهد هیچ گونه التیامی نداشت و بهبودی در آن دیده نشد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که اتانول روند التیام تاندون را به تأخیر انداخته و سبب شکل­ گیری مجدد آن بطور غیرطبیعی و با تأخیر زیاد می­ گردد. Manuscript profile

نانوذرات طلا در زمینه ی پزشکی دارای کاربردهای متفاوتی هستند. اگرچه خصوصیات نانوذرات تولید شده به روش شیمیایی مورد بررسی قرار گرفته است، با این وجود خصوصیات نانوذراتی که به روش زیستی تولید شده اند، هنوز به خوبی مورد ارزیابی و پژوهش قرار گرفته نشده است. بنابراین، مطالعه اخیر برروی ارزیابی اثرات سمیت سلولی نانوذرات طلای تولید شده به روش زیستی بر روی کلیه موش صحرایی انجام شد. پس از تهیه نانوذره طلای زیستی از باکتری Bacillus subtilis و استریلیزاسیون محلول، نانوذرات در دوزهای سمی و غیر سمی محاسبه شده و به روش درون صفاقی در دو دوز به فاصله 48 ساعت به موش های صحرایی تزریق شد. سپس بعد از 24 ساعت نمونه گیری بافتی انجام و بررسی بافت شناسی صورت گرفت. تزریق نانوذرات در دوز غیر سمی سبب کوچک شدگی و فشردگی در تعداد اندکی از گلومرول ها شد. اما سایر یافته ها نرمال می باشند. تزریق نانوذرات در دوز سمی سبب کاهش تعداد گلومرول ها در بعضی از نواحی شد. در فضای ادراری بزرگ شدگی و اتساع دیده شد. همچنین برخی گلومرول ها دارای اندازه کوچکتر و جمع شدگی می باشند. لوله های کلیوی مشکل خاصی را نشان نداده ولی میزانی پرخونی در فضای بینابینی آنها قابل رویت است. استفاده از نانوذرات زیستی طلا در مقایسه با انواع غیرزیستی سمیت کمتری داشته و سمیت آنها وابسته به دوز می باشد. Manuscript profile

سندرم متابولیک یکی از شایع ترین اختلالات متابولیک است، که فرد را در معرض خطرات زیادی از جمله بیماری های قلبی عروقی و دیابت قرار می دهد. همچنین شیوع روبه رشد دیابت به طورکلی و به خصوص در افراد جوانتر سبب افزایش بروز آن در بارداری نیز می شود. دیابت آشکار یکی از عوامل خطرساز برای زایمان است و میزان بروز مالفورماسیون های عمده در زنان مبتلا به دیابت دو برابر بیشتر می باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک کبد مادران مبتلا به دیابت و سندرم متابولیک و بررسی روش های درمانی موجود می باشد.این مطالعه بر روی 34 سر موش صحرایی از نژاد ویستار انجام شده است. حیوانات به نه گروه تقسیم شدند.موش های ماده پس از طی دوران بارداری جهت نمونه برداری و مطالعات میکروسکوپیآماده شدند.در گروه های دیابتی اثرات دیابت،تنها با مصرف متفورمین کاهش پیدا کردو ورزش بر روی التیام بافت کبد اثری نداشت.در حالیکه در گروه سندرم متابولیک تمرینات ورزش توانست اثرات ناشی از سندرم را کاهش دهد که این نتیجه نسبت به متفورمین موثرتر بوده و ترکیب متفورمین و ورزش نیز اثرات ترمیمی مناسبی را ایجاد نمود. در برخی متغیرها مانند پرخونی و التهاب نسبت به گروهی که تنها ورزش انجام دادند این اثرات کمتر دیده شد.در گروه سندرم متابولیکی که ورزش کردند، پرخونی و التهاب دیده نشد، در حالیکه در گروه سندرم متابولیک که تحت درمان با متفورمین و ورزش قرار گرفتند پرخونی و التهاب کبدیوجود داشت.نتایج نشان می دهد ترکیب متفورمین و تمرینات ورزشی در کنار یکدیگر تغییرات حاصل از سندرم متابولیک و احتمالا دیابت را کاهش می دهد. Manuscript profile