پرسش اصلی این مقاله آن است که آیا درک از سلامت در نزد بزرگسالان و جوانان متفاوت است است؟ اگر بلی این تفاوت‌ها چگونه است؟ برای پاسخ به این پرسش از روش گراندد تئوری و تکنیک مصاحبه نیمه ساخت یافته با 34 جوان و بزرگسال درشهر سمنان، استفاده شد. در انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که در بین جوانان توجه بیشتری به ورزش، مدیریت بدن، داشتن اندام زیبا و اجتناب از غذاهای چاق‌کننده دیده می‌شود. این در حالی است که در نزد بزرگسالان خوردن غذا به مثابه یک لذت درک شده و افراد از غذاهایی که احیانا بیماری‌زا هستند، اجتناب نمی‌کنند. ورزش در زندگی بزرگسالانی که در این پژوهش شرکت کردند، به‌طور جدی مطرح نیست. آنان مانند جوانان به پزشک مراجعه کرده و به چکاپ سالیانه اقدام می‌کنند، اما عملا اقدام چندانی برای تغییر رفتار سلامتی از خود به نمایش نمی-گذارند. براین اساس افراد جوان‌تر بیشتر به پاردایم بدن متناسب گرایش دارند در حالی‌که افراد مسن‌تر بیشتر به پاداریم سنتی متعلق هستند. بدین ترتیب برای جوانان بدن زیبا و متناسب بر بدن سالم اولویت دارد. این امر نشان از تفاوت سرمایه فرهنگی در بین دو گروه است. براین اساس رفتار سلامتی در دو گروه سنی متفاوت است. برای جوانان بدن به مثابه سرمایه مطرح است اما بزرگسالان بدن را به مثابه ابزار درک می‌کنند. Manuscript profile

چکیده: پرسش اصلی این مقاله آن است که آیا درک از سلامت در نزد بزرگسالان و جوانان متفاوت است است؟ اگر بلی این تفاوت ها چگونه است؟ برای پاسخ به این پرسش از روش گراندد تئوری و تکنیک مصاحبه نیمه ساخت یافته با 34 جوان و بزرگسال درشهر سمنان، استفاده شد. در انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که سبک زندگی عنصری تعیین کننده در رفتار سلامتی است تا بدان حد که برخی از صاحب نظران این دو را یکسان می دانند. هم اکنون سبک زندگی سلامت محور در جامعه مطرح است. یافته ها در این پژوهش نشان می دهد که در دو گروه سنی جوانان و بزرگسالان سبک زندگی سلامت محور به عنوان یک سبک مسلط مطرح نیست. در بین جوانان توجه بیشتری به ورزش، مدیریت بدن، داشتن اندام زیبا و اجتناب از غذاهای چاق کننده دیده می شود. این در حالی است که در نزد بزرگسالان خوردن غذا به مثابه یک لذت درک شده و افراد از غذاهایی که احیانا بیماری زا هستند، اجتناب نمی کنند. ورزش در زندگی بزرگسالانی که در این پژوهش شرکت کردند، به طور جدی مطرح نیست. آنان مانند جوانان به پزشک مراجعه کرده و به چکاپ سالیانه اقدام می کنند، اما عملا اقدام چندانی برای تغییر رفتار سلامتی از خود به نمایش نمی گذارند. براین اساس افراد جوان تر بیشتر به پاردایم بدن متناسب گرایش دارند در حالی که افراد مسن تر بیشتر به پاداریم سنتی متعلق هستند. بدین ترتیب برای جوانان بدن زیبا و متناسب بر بدن سالم اولویت دارد. این امر نشان از تفاوت سرمایه فرهنگی در بین دو گروه است. براین اساس رفتار سلامتی در دو گروه سنی متفاوت است. برای جوانان بدن به مثابه سرمایه مطرح است اما بزرگسالان بدن را به مثابه ابزار درک می کنند. Manuscript profile