گسترش شهرنشینی و عرضه‌ی خودرو باعث رشد ناموزون شهری، بروز آلودگی هوا، تصادفات و مشکلات ترافیکی شده است. عدم انتخاب شیوه مناسب سفرهای درون‌شهری توسط شهروندان موجب تشدید این چالش‌ها گردیده است. فرم شهر، بر نحوه آمدوشد شهروندان تأثیرات متقابلی دارد و می‌تواند موجب استفاده زیاد از خودروی شخصی برای دسترسی به کارکردهای شهری گردد. این پژوهش باهدف بررسی تطبیقی تاثیر مؤلفه‌های فرم شهر بر شیوه سفر در بخش حمل‌ونقل در سه نوع بافت قدیم، میانی و جدید در شهر مشهد مطالعه شده است که بیانگر چگونگی تأثیرگذاری متغیرهای فرم شهری بر شیوه سفرهای درون‌شهری شهروندان است. روش تحقیق در پژوهش حاضر متغیرمحور، کمیﹼ است و از پرسشنامه و بررسی اسناد و مدارک جهت جمع‌آوری داده‌ها و مقایسه استفاده گردیده است. ابزار تحلیل داده‌ها تحلیل همبستگی و رگرسیون با استفاده از نرم‌افزار SPSS می‌باشد. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر وجود ارتباط بین متغیرهای فرم شهری و شیوه سفر به میزان 26 درصداست و شهروندان ساکن در بافت قدیم، با اختلاط کاربری بالا، الگوی سفر متفاوت‌تری نسبت به ساکنین سایر بافت‌ها دارند. یافته‌های این پژوهش در برنامه‌ریزی حمل‌ونقل شهری و مدیریت تقاضای سفر کاربرد دارد. Manuscript profile