تحقیق حاضر با هدف بررسی و مطالعه آخرین وضعیت کیفی زه‎آب‎های کشاورزی کشت و صنعت غرب کارون با رویکرد استفاده مجدد از این زه‎آب‎ها انجام گرفت. بدین منظور ابتدا متوسط پارامترهای کیفی سالیانه چهار زهکش این کشت و صنعت در یک دوره آماری دو ساله (1394-1393) محاسبه گردید. سپس با استاندارد طبقه‌بندی ویل‎کاکس کیفیت آب در هر زهکش برای استفاده مجدد مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج این طرح، طرح دهخدا با مساحت 25 هزار هکتار دارای بیش‌ترین خروجی EC، سپس طرح‎های امیرکبیر با مساحت 15 هزار هکتار و میرزاکوچک‎خان با 14 هزار هکتار دارای رتبه‎های بعدی خروجی EC بودند. بر اساس جدول طبقه‌بندی ویل‎کاکس زه‎آب‎های تمامی زهکش‎های مورد مطالعه از لحاظ شوری دارای کیفیت بد (بین 8/6 تا 6/10 dS/m) و در گروه C4 قرار گرفتند. براساس نتایج به دست آمده در این تحقیق میانگین EC درکانال نیشکر(کشت و صنعت امیرکبیر و کشت و صنعت دهخدا) 67/6846 میکروموس بر سانتی‎متر بوده و نیز میانگین نسبت جذب سدیم در این زهکش 03/1 می‎باشد. میانگین EC به دست آمده درپل راه آهن 00/15015 میکروموس بر سانتی‎متر و نیزمیانگین نسبت جذب سدیم در این زهکش 18/2 می باشد. EC و نسبت جذب سدیم به دست آمده در سال 1393 در زهکش شهیدملکی به ترتیب 10620 میکروموس بر سانتی‎متر و66/1 و همچنین در زهکش شهید احمدیان به ترتیب 8000 میکروموس بر سانتی‎متر و88/1 می باشد. بنابرین از لحاظ شوری (EC) و نسبت جذب سدیم (SAR) کیفیت زه‎آب کانال نیشکر (کشت و صنعت امیرکبیر و کشت و صنعت دهخدا) و زهکش پرورش ماهی شهید احمدیان در طبقه‎بندی C4S2 و زهکش پرورش ماهی شهید ملکی و پل راه آهن در طبقه‎بندی C4S3 قرار گرفتند. در نهایت، راهکار عملی پیشنهادی برای استفاده از زهاب‎ اراضی غرب کارون، استفاده از روش تلفیق آن‌ها با آب با کیفیت بهتر، نظیر آب رودخانه کارون و یا آب سایر رودخانه‎های استان بود. Manuscript profile