The Gurpi, Tarbur and Sachun formations have been investigated in the studied section in the Fars Province, in order to determine their sequence stratigraphy. On the basis of done studies on the cores of borehole, four main microfacies have been recognized in four stratigraphic sequence deposited during the Campanian to Maastrichtian. The lowermost sequence, was deposited in the early Campanian-early late Campanian which include wackestone to packestone texture with Globotruncanita elevata Zoneand Globotruncana ventricosa Zonethatrepresentative of the deep marine and outer ramp. The intermediate and uppermost sequences (sequences two, three and four) display well developed deposits formed in the end of the Campanian (Radotruncana calcarata Zoneand Globotruncanella havanensis Zone), formed during the Maastrichtian (Globotruncana aegyptiaca Zoneand Gansserina gansseri Zone) and the end of the Maastrichtian (Omphalocyclus macroporus - loftusia sp assemblage Zone) on pelagic, hemipelagic, outer and middle ramp. On the basis of the sequence stratigraphic chart, the transgression of the upper Cretaceous sea started since the early Campanian and continued gradually until the early Maastrichtian. Then, until the end of Maastrichtian, the area has been emerged. The sequence stratigraphic architecture of Campanian/ Maastrichtian Gurpi, Tarbur and Sachun formations model is in a good agreement with global sea level changes. Manuscript profile

Investigating the fossil-bearing horizons of the Kond Formation in the Saran area resulted in the identification of Sardinellasardinites (Heckel 1850) belonging to the family of Clupeidae Bonaparte (1831) for the first time the east of Tehran province. Furthermore, biostratigraphic analyses based on the presence of benthic and planktonic foraminifera in this area demonstrate that the sedimentary sequence including strata of conglomerate, tuff, shale, gypsum, limestone, and marl with a thickness of 376 m in the Saran area belongs to the Priabonian, which is discontinuously located on Middle Eocene green tuffaceousshales. In the present study, 18 species belonging to 9 genera from the benthic foraminifera were identified. In the late Middle Eocene, the performance of the orogenic Pyrenean phase led to the rising of the sedimentary strata and subsequent retreat of the sea and then the sea re-advanced during the Priabonian stage. The presence of a conglomerate at the base of the formation reveals the next activity of the tectonic phase. In this study, the rock unit of the Lower Red Formation belonging to the Oligo-Miocene is located on the deposits of the Kond Formation. Manuscript profile

سازند شوریجه یکی از سازندهای مخزنی گازی واقع در حوضه کپه داغ شمال خاور ایران میباشد که جزء سازندهای بسیار سخت از لحاظ حفاری است. شناخت خصوصیات فیزیکی و مکانیکی این سازند سبب برنامه ریزی دقیقتری برای انجام عملیات حفاری آن خواهد شد و می توان از صرف هزینههای بالای حفاری در برخورد با این سازند تا حدودی جلوگیری نمود. در این مطالعه با انجام آزمایشات مقاومت فشاری سه محوری، آزمایش تخلخل (با اشباع آب و گاز هلیم) و شاخص سایش سرشار (CAI) بر روی نمونههای مغزه گرفته شده از این سازند و همچنین تهیه مقاطع نازک از این نمونه ها و تعیین کانیشناسی و بافت آنها، خصوصیات فیزیکی و مکانیکی این سازند مورد مطالعه قرار گرفت که در نهایت مشخص شد این نمونه ها حاوی کانی کوارتز فراوان و دارای بافت ساب آرکوز میباشند. همچنین، مقاومت فشاری این نمونهها تحت آزمایش سه محوره در سه سطح تنش 5، 10 و 15 MPa بررسی و پارامترهای مقاومت برشی C و φ برای این نمونهها به ترتیب 3/15 مگاپاسکال و 79/53 درجه بدست آمد. بعلاوه، آزمایشات بیشتر نشان میدهد که این نمونهها از لحاظ سایشی با توجه به میزان کوارتز بالا، در محدوده سنگهای خیلی ساینده قرار دارند . نتایج حاصل از این پژوهش میتواند در طراحی روش مناسب حفاری سازند شوریجه مورد استفاده قرار گیرد. Manuscript profile

سازند سروک متعلق به گروه بنگستان است که پس از سازند آسماری، دومین مخزن نفتی مهم در حوضه زاگرس می باشد. لیتولوژی این سازند آهک و مقدار کمی شیل و مارن است. در این مطالعه، مقاومت فشاری سنگ های سازند سروک با انجام آزمایش مقاومت فشاری سه محوری بر روی سه نمونه مغزه (Core) در تنش های جانبی 5، 10 و 15 (Mpa) تعیین گردید. پارامترهای مقاومت برشی (C و φ) این نمونه ها نیز محاسبه و نقطه شکست سنگ در سه سطح تنش یاد شده بدست آمد. با استفاده از عمق حفاری و اندازه گیری فشار لایه های بالایی (روباره) در آن عمق ، میزان فشار افقی یا جانبی (σ3) در عمق حفاری سازند سروک محاسبه شد. پس از مدل کردن این مقدار فشار جانبی با نتایج آزمایشگاهی بدست آمده ، فشار عمودی (σ1) لازم جهت شکستن سنگ های سازند (که همان آستانه شکست سنگ های این سازند تحت فشار جانبی موجود در عمق می باشد)، برای ابتدا و انتهای آن محاسبه شد. فشار عمودی (σ1) در ابتدای سازند سروک در عمق 3288 متری با میزان فشار جانبی 7/27 (Mpa) و 58/217 (Mpa) و در انتهای این سازند در عمق 3720 متری با فشار جانبی 3/31 (Mpa) و 79/238 (Mpa) محاسبه گردید. نتایج حاصل از این پژوهش، در حفاری های آینده در میدان نفتی جفیر مفید می باشد. Manuscript profile