در عصری که ما زندگی می کنیم انسان با حرص و ولع سیری ناپذیر خود عرصه های زیستی و منابع طبیعی را صرف اهداف سودجویانه و کوتاه مدت خود می نماید غافل از این که آینده ای نیز پیش رو دارد. محیط زیست انسان تحت الشعاع پیشرفت فوق العاده فناوری قرار گرفته و هر لحظه بخشی از آن مورد هجوم قرار می گیرد. در حال حاضر پارک های ملی به عنوان ذخیره گاه های ژنتیکی بسیار ارزشمند گونه های متنوع جانوری و گیاهی در هر کشور محسوب می شوند و تنها پشتوانه اساسی برای احیا دوباره طبیعت می باشند. در این پژوهش که پژوهشی میدانی- توصیفی است و در شهر شیراز انجام گرفته، به بررسی سطح آگاهی و شناخت مردم شیراز نسبت به پارک ملی بمو پرداخته شده است. به این منظور تعداد384 پرسش نامه که از طریق برآورد حجم نمونه از طریق فرمول کوکران و با توجه به جامعه آماری (سرشماری سال 1390شهر شیراز) بدست آمده، به صورت نمونه گیری خوشه ای بین ساکنان شهر شیراز و بر اساس محل سکونتشان در مناطق نه گانه شهرداری توزیع گردید. آمار توصیفی برای تمام داده ها بدست آمد و برای بررسی ارتباط میان مؤلفه ها از آزمون کای دو (Chi-square test) استفاده شده است. نرم افزارهای مورد استفاده Excel و SPSS می باشد. در این بررسی مشخص شد که میان مؤلفه جنسیت افراد وسطح شناخت پارک ملی بمو ارتباط معنی داری وجود دارد، همچنین عواملی نظیر سطح تحصیلات و محل سکونت بر میزان شناخت افراد نسبت به پارک ملی بمو تأثیرگذارنیست و آشنایی با پارک ملی بمو توسط دوستان و آشنایان بیش ترین درصد نحوه آشنایی با پارک را به خود اختصاص داده که نشان می دهد فعالیت ها و تبلیغات سازمان حفاظت محیط زیست استان فارس و شهر شیراز در معرفی این پارک ملی چندان مؤثر نبوده و این سازمان بایستی به عنوان متولی حفاظت از مناطق حفاظت شده توجه بیش تری به این مسایل داشته باشد. Manuscript profile