Two stratigraphic sections (Kuh-e-Rahmat and Kuh-e-Sabz) of Upper Cretaceous strata in the Interior Fars region (SW of Iran) were selected. Lower Cretaceous succession of Kuh-e-Rahmat was consisted of Dariyan, Kazhdumi Sarvak and Ilam Formations. The lower contact of the Sarvak Formation with Kazhdumi Formation is described as a transitional type whereas the upper contact of Sarvak Formation was not clear. Stratigraphic distribution of microfossils reveals three biozones in this section: 1: Palorbitolina lenticularis (Aptian), 2: Orbitolina concava and Hemicyclamina sigali (late Albian-early Cenomanian), 3: Stomiosphaera conoidea (Late Cenomanian-Early Turonian). Kuh-e-Sabz lithologic aspect consists of two rock units such as: Sarvak Formation and thin-bedded limestone of lower part of Ilam Formation. The lower contact of the Sarvak Formation was not clear whereas the upper contact with Ilam Fm. was exposed as an erosional disconformity including oxidized zone. Vertical distribution of investigated taxa supports three biozones: 1: Taberina bingistani zone (middle Cenomanian), 2: Praelveolina cretacea zone (late Cenomanian), 3: Dicyclina schlumbergeri zone (Santonian-Campanian). The Sarvak Formation of Kuh-e-Rahmat was deposited in an inner shelf paleoenvironment (as open marine facies) because of well distributed of pelagic fauna, while Kuh-e-Sabz section mostly shows reef facies (back reef-fore) along the platform including agglutinated and porcelaneous foraminifera which reflects an inner shallow platform (0-50m). Manuscript profile

In the easternmost part of the Izeh Zone of the Zagros Mountains, the Kazhdumi Formation of upper Aptian-middle Albian interval is superbly exposed in three-main exposures as argillaceous carbonate facies. The main bioclastic components of the Kazhdumi Formation are Orbitolinid and other larger benthic foraminifers, planktonic foraminifera and calcareous algae. The depositional system in the study area during the upper Aptian-middle Albian corresponds to a shaly carbonate ramp. Two depositional sequences are determined, as prograding system from west to east. Comparison of the proposed depositional sequences with those reported in the Arabian Plate and adjacent areas suggests a correlation with the global sea-level curve. The Lower Cretaceous, Aptian carbonates of Kazhdumi Formation contain nine microfacies, which were deposited on a ramp system deepened in both directions (west and east). Stratigraphic sequence led to recognize two third-order sequences. On the other hand, rudstone and boundstone lithofacies of the studied formation have higher reservoir potential and were deposited during Apt 3 and Apt 5 sequences of the Arabian Plate. The Kazhdumi Formation in the study area was deposited in an intrashelf basin that should be classified as an independent basin in the future paleogeographic maps of the southwest Iran. We interpret the Kazerun Fault, as a crustal warping of basement faults of the Arabian Plate boundary, which were responsible for the creation of the intrashelf basin in the study area. Manuscript profile

کوه رحمت در شمال شرق شیراز (زون زاگرس چین خورده) واقع شده است. مطالعات پتروگرافی، شواهد صحرایی و شناسایی فرامینیفرهای بزرگ، نشانگر آن است که سازند داریان (آپتین پسین - آلبین پیشین) از 10 ریزرخساره کربناته که مربوط به سه محیط: دریای باز (O)، سد (B) و لاگون (L) میباشد، تشکیل شده است. با توجه به این ریزرخسارهها و مقایسه آن ها با رخسارههای استاندارد ارائه شده در مورد پلت فرمهای کربناته، سازند داریان در یک محیط رمپ کربناته رسوبگذاری نموده است. Manuscript profile

سازند سورمه از گروه خامی، ژوراسیک پیشین - پسین، به طور عمده از سنگهای کربناته ساخته شده است و از سازند زیرین و زبرین خود با ناپیوستگی فرسایشی جدا میشود. قاعدهی رخسارههای کربناتهی بخش آغازین سازند یاد شده با زون لیتیوتیس (Lithiotis zone) مشخص میشود. حد بالایی ژوراسیک میانی در فارس (شمال خاوری شیراز)، در رأس زون زیستچینهای فندرینا (Pfenderina) انتخاب میشود. افق ماسه سنگ قرمزرنگ در منطقه ی مورد مطالعه (کوه گدون) را میتوان ناشی از عملکرد فاز سیمرین میانی دانست. هشت ریزرخسارهی کربناته شامل چهار ریزرخسارهی دریایی باز کم عمق و عمیق (O)، دو ریزرخسارهی سدی (B) و دو ریزرخسارهی کولابی (L) در این سازند شناسایی شده اند. در برش کوه گدون، مشخص شده است که یک سطح انحلال یافته از برش انحلالی در پایانهی سازند سورمه وجود دارد بنابراین مرز ژوراسیک– کرتاسه در کوه گدون ناپیوسته میباشد. Manuscript profile