هدف پژوهش حاضر مستندسازی دانش بومی ساخت مشک و دیگر دست‌ساخت‌ها از پوست دام است که برای تولید و نگهداری محصولات لبنی و آب مورد استفاده قرار می‌گیرند. جامعه انسانی مورد مطالعه زنان روستایی و عشایری طایفه مَدهنی از ایل پاپی در منطقه‌ی کاکاشرف شهرستان خرم‌آباد است. روش پژوهش مردم‌نگاری با استفاده از ابزار‌های مصاحبه ی نیمه ساختار یافته و مشاهده مشارکتی است. نتایج نشان می‌دهد که زنان از پوست دام دو نوع مشک می‌سازند، مشک دو که برای مشک‌زنی و نگهداری دوغ و مشک آو که برای حمل و نگهداری آب مورد استفاده قرار می‌گیرند. دو دست ساخته دیگر به نام‌های هیزه برای نگهداری روغن حیوانی و کرویل برای نگهداری کره نیز توسط زنان ساخته می‌شود. این دست‌ساخته‌ها از سمبل‌های زندگی روستایی و عشایری هستند. ساخت آنها نیازمند دانش بومی بالایی است که زنان روستایی و عشایری به خوبی از آن برخودار هستند. در فرآیند ساخت آنها هیچ مادۀ مصنوعی یا شیمیایی استفاده نمی‌شود و تمامی اجزای آن‌ها بوم‌آورد است و استفاده از آنها در فراوری و نگهداری آب و مواد غذایی نقشی عمده ایفا می‌کند. محصولات تولیدی در آنها سالم هستند و به نظر می رسد در آینده تقاضا برای چنین محصولاتی افزایش خوهد یافت. Manuscript profile