تکنیک تحلیل پوششی داده ها برای ارزیابی کارایی نسبی مجموعه ای از واحدهای تصمیم گیری استفاده می شود. تجزیه و تحلیل پوششی داده ها در زمینه های مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است، به عنوان مثال، تجزیه و تحلیل حساسیت در DEA. تحلیل حساسیت مدل های تحلیل پوششی داده ها بسیار مهم است. متعاقباً مقالات زیادی در این زمینه ارائه شده است،در بعضی مواقع مدیران به مسایلی بر خورد می‌کنندکه تخصیص یک هزینه‌ی ثابت به واحدهای تصمیم‌گیرنده مهم می‌باشدواز آنجا که در اغلب مسایل واقعی داده ها و اطلاعات اولیه دقیق نیستند بلکه کیفی، بازه ای و یا ترتیبی می باشندلذا سعی شده است که در این مقاله این موضوع را مورد بحث قرار داده و مدلی‌ ارائه ‌شودکه تخصیص یک هزینه‌ی ثابت که از نوع فازی است را به واحدهای تصمیم‌گیرنده مورد بررسی قرار دهد. علاوه بر این فرض می‌شود تمامی ورودی‌ها و خروجی‌های واحدها فازی هستند و تخصیص هزینه‌ی جدید باید به گونه‌ای باشد که بیشترین تعدادواحد ناکارا کارا شود و در انتها با دو مثال عددی مورد استفاده قرار گرفته شده و نتایج ارائه شده است. Manuscript profile

Data Envelopment Analysis is a technique based on mathematical planning for specifying the efficiency of decision making units (DMUs). In some cases, manager is not going to add a new resource but to reallocate one of the previous resources. Reallocating a resource may be done for different purposes and has different benefits. For example, without adding a new resource and only using the same resources, is it possible to increase the efficiency of one unit or even increase the efficiency of the whole system? In this paper, a mathematical model is presented that can be used to reallocate one of the previous available resources between units in such a way that the total efficiency of decision-making units reaches the maximum possible value. In this model, in order to prevent excessive reduction of the share of each unit of the desired source, restrictions have been considered. In these constraints, a lower bound for the share of each unit is specified. Also, reallocating a resource is likely to lead some changes in output values of decision-making units. In the presented model, some constraints are considered that specify an upper bound for outputs produced by the units. There are other restrictions in this model. The first is that the total share of units from the desired resource should not exceed the amount available of it and the second is that the total output produced by all units should be at least equal to the total output produced before reallocation. The model presented in this article, in addition to considering the restrictions described, all of which are unavoidable, has been transformed into a linear programming model that can be solved by many existing software. Manuscript profile