یکی از شاخص های ضروری برای بقای یک نظام سیاسی، وفاداری سیاسی است که تابع مولفه های تأثیرگذار متعددی از جمله وضعیت اقتصادی و رفاه مردم، اعتماد به مسئولین، مشروعیت نظام، گروه های مرجعاست. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر گروه‌های مرجع بر وفاداری سیاسی است. روش مورد مطالعه در این پژوهش، توصیفی تحلیلی و بر اساس تکنیک دلفی صورت گرفته است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل 10 نفر از استانداری، فرمانداری، اساتید دانشگاه و فعالین سیاسی بودند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخت بود که توسط اعضای پانل تدوین شد. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار تحلیل داده‌ها SPSS مورد تجزیه و تحلیل قراگرفتند.برای تحلیل یافته ها از درصد فراوانی و میانگین‌ها، سطح امتیاز هر شاخص و میزان آزمون ضریب همبستگی کندال استفاده ‌شد که در راند سوم با مقدار آزمون کندال(۰/۸۷) و سطح معناداری ۰/۰۲۵ نتایج قابل قبولی به دست آمد. می توان استنباط کرد که در میان شاخص‌های مورد تائید و نهایی در راند سوم با توجه به سطح امتیاز و میانگین رتبه‌های آنان می‌توان شاخص‌های پراهمیت‌تر را در وفاداری سیاسی اولویت‌بندی کرد. به‌گونه‌ای که شاخص روابط اجتماعی همتایان با سطح توافق 45 و میانگین رتبه ۱۵/۴۵ بالاترین درصد اهمیت را داشته است، در بخش مدرنیته اجتماعی و فرهنگی، شاخص باسوادی با سطح توافق 45 و میانگین رتبه ۱۵/۱۰ دومین شاخص پراهمیت پژوهش بوده است. سومین شاخص پراهمیت، شاخص موفقیت سیاسی کشور از گروه مدرنیته سیاسی با سطح توافق 45 و میانگین رتبه ۱۵/۰۵ بوده است. Manuscript profile