با توسعه شهرنشینی و تراکم شهری، نیاز به برنامه‌ریزی و طراحی فضاهای عمومی برای تشویق ساکنین برای استفاده مناسب از این‌نوع فضاها بیش از پیش ضرورت دارد. هدف تحقیق سنجش و ارزیابی ابعاد سرزندگی در انواع فضاهای عمومی کلانشهرتبریز می‌باشد. این تحقیق به لحاظ ماهیت از نوع کاربردی بوده و از لحاظ روش، پیمایشی می‌باشد. ابزار‌ سنجش، پرسشنامه بوده است. جامعۀ‌آماری پژوهش بازدیدکنندگان از فضاهای عمومی شهر تبریز می باشد؛ که حجم نمونه‌ی پژوهش شامل 245 نفر است که به روش نمونه‌گیری در دسترس از بین بازدیدکنندگان از سه طبقه فضای عمومی شهر تبریزانتخاب گردیدند. ضریب آلفای‌کرونباخ به‌دست آمده (868/0) در سطح قابل قبولی بوده است. برای تجزیه‌ و تحلیل اطلاعات از تحلیل‌ واریانس‌چند‌متغیری (MANOVA) و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان‌ می‌دهد به غیر از سرزندگی فرهنگی میزان سرزندگی اجتماعی، سرزندگی اقتصادی و سرزندگی کالبدی در هر سه طبقه فضاهای عمومی تفاوت معناداری دارد. به طوریکه در بین فضاهای عمومی مورد بررسی، از نظر سرزندگی اجتماعی فضاهای عمومی فعال از گذشته تاکنون دارای بیشترین میزان و فضاهای عمومی فعال درگذشته دارای کمترین میزان است. ازنظر سرزندگی اقتصادی فضاهای عمومی فعال از گذشته تاکنون دارای بیشترین میزان و فضاهای عمومی فعال درگذشته دارای کمترین میزان و از نظر سرزندگی کالبدی فضاهای عمومی فعال از گذشته تاکنون دارای بیشترین میزان و فضاهای عمومی فعال درگذشته دارای کمترین میزان است. همچنین با اطمینان 99 درصد می توان بیان کرد چهارمؤلفه‌ سرزندگی در سطح برابری نیستند؛ به طوریکه سرزندگی کالبدی دارای بیشترین رضایت می‌باشد. Manuscript profile