به منظور بررسی برخی صفات بیوشیمیایی ارقام مختلف ذرت در شرایط سرزنی برگ و بلال، این تحقیق در دو سال زراعی 1397-1396 و 1398-1397 در منطقه ظفرآباد شیراز بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای تحقیق عبارت بودند از شامل حذف برگ و بخشی از بلال در 3 سطـح عدم برگزدایی و حذف بلال (شاهد)، حذف نیمی از بلال پس از گردهافشانی و حذف دو برگ بالا و پایین بلال پس از گردهافشانی و 7 رقم ذرت شامل S.C.704، کنسور، کوردونا، کرج 703، کوشا، فجر و دانیال 690. نتایج نشان داد بیشترین مقدار کلروفیل a (46/98 میلیگرم بر گرم وزن تر)، بیشترین مقدار کلروفیل b (7/138 میلیگرم بر گرم وزن تر)، بیشترین مقدار کاروتنوئید (33/74 میلیگرم بر گرم وزن تر)، بیشترین مقدار آنتوسیانین (915/1 میلیگرم بر گرم وزن تر)، در تیمار حذف دو برگ بالا و پایین بلال و رقم S.C.704 حاصل گردید. بیشترین مقدار آنزیم کاتالاز (73/58 میلیگرم پروتئین در دقیقه)، در تیمار شاهد و رقم فجر حاصل شد اما بیشترین مقدار آنزیم پراکسیداز(4/173 میلیگرم پروتئین در دقیقه) و بیشترین میزان فعالیت آنزیم پلیفنلاکسیداز (7/64 میلیگرم پروتئین در دقیقه) در تیمار شاهد و رقم کوشا بدست آمد. ارقام S.C.704 فجر و کوشا به عنوان بهترین ارقام از لحاظ صفات مورد بررسی، معرفی گردید. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر کاربرد قارچ میکوریزا و پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه سیاهدانه در سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1398-1397 در شهرستان مرودشت انجام گردید. چهار سطح آبیاری (آبیاری در با 100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) به عنوان کرت اصلی و کاربرد و عدم کاربرد قارچ میکوریزا، کاربرد و عدم کاربرد کود پتاسیم به صورت فاکتوریل در کرت فرعی در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری، قارچ مایکوریزا، پتاسیم و همچنین اثرات متقابل آبیاری و قارچ مایکوریزا بر صفات مورد مطالعه معنی‌دار شد. با افزایش تنش خشکی ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، تعداد فولیکول در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد روغن کاهش یافت. بیشترین عملکرد دانه مربوط به آبیاری در 100 درصد ظرفیت زراعی در شرایط کاربرد قارچ میکوریزا (856 کیلوگرم در هکتار) و کمترین عملکرد دانه مربوط به آبیاری در 25 درصد ظرفیت زراعی در شرایط عدم کاربرد قارچ مایکوریزا (174 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. همچنین، نتایج نشان داد که کاربرد قارچ میکوریزا در شرایط آبیاری در 75 درصد ظرفیت زراعی منجر به افزایش عملکرد و اجزای عملکرد دانه شد و با تیمار آبیاری در 100 درصد ظرفیت زراعی در شرایط عدم کاربرد قارچ میکوریزا اختلاف معنی‌داری نداشت. در تیمار آبیاری در 25 درصد ظرفیت زراعی بین کاربرد و عدم کاربرد قارچ میکوریزا برای اکثر صفات سیاهدانه اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. Manuscript profile

به منظور ارزیابی علف‌کش‌های انتخابی گندم در زمان‌های مختلف آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان مرودشت در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. فاکتور اول شامل 4 علف کش انتخابی و متداول گندم ( آتلانتیس(مزوسولفورون+ یدوسولفورون+ مفن پاپر دی اتیل)، توتال(مت سولفورون متیل+ سولفوسولفورون)، تاپیک (فنوکساپروپ پی اتیل) و پوما سوپر(کلودینافوپ پروپارژیل) و فاکتور دوم شامل چهار زمان کاربرد ( 6-8 برگی گندم، اوایل پنجه‌زنی، اواسط پنجه‌زنی و مرحله اوایل ساقه‌دهی) بود. نتایج نشان داد که بین زمان‌های کاربرد و همچنین علف‌کش‌های انتخابی از لحاظ کنترل علف هرز یولاف وحشی اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد وجود داشت. نتایج مقایسات میانگین مربوط به زمان های کاربرد نشان داد که بیشترین کنترل علف هرز یولاف وحشی مربوط به زمان کاربرد علف کش در مرحله اواسط پنجه زنی بود و کمترین درصد کنترل علف هرز یولاف مربوط به مرحله ساقه رفتن بود. نتایج مربوط به اثر علف‌کش‌های انتخابی نیز نشان داد که بیشترین وزن خشک علف‌هرز یولاف وحشی مربوط به دو علف کش تاپیک و پوما سوپر بود. کمترین وزن خشک علف‌هرز یولاف وحشی مربوط به دو علف‌کش آتلانتیس و توتال بود. نتایج مربوط به عملکرد و اجزای عملکرد گندم نشان داد که بیشترین عملکرد دانه مربوط به زمان کاربرد علف کش در مرحله اواسط پنجه زنی بود و کاربرد علف کش در مرحله ساقه دهی منجر به کاهش عملکرد دانه گندم به دلیل عدم کنترل مناسب علف های هرز گردید. همچنین نتایج نشان داد که کاربرد علف کش آتلانتیس در مرحله 6-8 برگی روی گندم منجر به گیاه سوزی شدید گندم گردید و در نتیجه منجر به کاهش عملکرد دانه گندم گردید. در کل توصیه می شود که از علفکش های خانواده استیل کوآنزیم آ کربوکسیلاز که کنترل نسبتاً ضعیفی بر علف‌های هرز دارند، خودداری گردد. Manuscript profile

نوآوری در ذخیره آب در کشاورزی فاریاب، همراه با بهبود کارایی مصرف آب دو موضوع مهم در مناطقی است که با خشکی مواجه می باشند. از این رو برای درک کارکرد روش‌های با آبیاری محدود همراه با کاربرد مقادیر مختلف کود پتاسیم وکود روی و تاثیر آن بر عملکرد دانه و کارایی مصرف آب در ذرت، آزمایشی در شمال غرب فارس در سال زراعی 92-1391 انجام شد. طرح آزمایشی، اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. کرت‌های اصلی شامل دو شیوه آبیاری کامل و کم آبیاری(خشکی موضعی ریشه،PRD) و کرت‌های فرعی شامل سولوپتاس در سطوح صفر، 5/2 و 5 کیلوگرم در هکتار وسولفات روی درسطوح صفر، 5/2 و 5 کیلوگرم در هکتاربه صورت محلول پاشی بود. نتایج نشان داد که عملکرد دانه درتیمارآبیاری کامل9368 کیلوگرم در هکتار بود که نسبت به تیمارکم آبیاری، دارای 19 درصد عملکرد دانه بالاتری بود. بالاترین کارایی مصرف آب با متوسط 51/1 کیلوگرم در متر مکعب در تیمارکم آبیاری و کمترین آن در تیمار آبیاری کامل با متوسط 11/1 کیلوگرم در متر مکعب به دست آمد. در تیمارهای اثر متقابل بیشترین میزان کارایی مصرف آب در تیمار کم آبیاری و کاربرد 5 کیلو گرم سولو پتاس و سولفات روی برابر با 78/1 کیلوگرم در متر مکعب و کمترین آن در تیمارآبیاری کامل و عدم استفاده از کود پتاسیم و کود روی و برابر با 1/1 کیلوگرم در متر مکعب مشاهده شد.سولفات روی وپتاسیم نیز در تمام تیمارها کارآیی مصرف آب را افزایش دادند. به طور کلی در این آزمایش، شیوه کم آبیاری به طور موثری آب مصرفی را تا 40% کاهش داده و منجر به ذخیره آب گردید. Manuscript profile