جهت بررسی تغییرات ریخت‌ شناسی نماتودهای شیردان گوسفندان ایران، شیردان 100 گوسفند در شهر رشت (منطقه 1 آب و هوایی ایران)، 100 گوسفند در شهر کازرون (منطقه 2 آب و هوایی ایران) و 100 راس گوسفند در شهر اهواز (منطقه 3 آب و هوایی ایران) بررسی و نماتودهای موجود در آنها جدا شدند. در نماتودهای نر مرفولوژی و مرفومتری پارامترهای مختلف شامل: طول، عرض، طول مری، فاصله خار راسی تا قدام، طول اسپیکول، و در کرم ماده طول، عرض، طول مری، فاصله منفذ تناسلی تا انتها، ابعاد تخم (طول و عرض) بررسی شدند. همچنین کرم‌های همونکوس کونتورتوس و مارشالاژیا مارشالی نر و ماده و نیز اوسترتاژیا سیرکومسینکتا (تلادورساژیا سیرکومسینکتا) نر، از گوسفندان هر سه منطقه به صورت مشترک جدا شد. در بررسی مقایسه‌ای مرفومتریک ارقام ارایه شده برای پارامترهای مورد نظر، در بین تمامی انگل‌های سه منطقه، اختلافات آماری معنی‌دار دیده شد. Manuscript profile

امروزه روش‌های مولکولی بدلیل دارا بودن حساسیت و ویژگی بالا، بیشتر از روش‌های قدیمی تر مانند روش رنگ آمیزی گیمسا و روش‌های سرولوژی برای جـداسـازی پیـروپلاسـم‌ها در حیوانات بکار گرفته می‌شوند. بنابراین به‌منظور تشخیـص آلودگی به تیلریا آنولاتا‌‌و تیلریا اورینتالیس‌‌در گاوداری‌های سنتی دو منطقه اکولوژیکی استان گلستان، نمونه خون 160 راس گاو طی سال‌های 1388 تا 1389 تحت آزمایش قرار گرفت. در این مطالعه استخراج DNA از همه نمونه‌های خـونی صورت پذیرفت و پرایمر‌های Tbs-S و Tbs-A برای تفریق گونه‌های تیلریا و بابزیا از یکدیگر در آزمون PCR مورد استفاده قرار گرفت. کلیه نمونه‌های مثبت PCR اولیه با پرایمر‌های اختصاصی تیلریا آنولاتا ‌‌(Ta-S/Tbs-A)‌ و پـرایمـرهـای اختصـاصـی تیلریا اورینتالیس‌ ‌(To-S/Tbs-A)‌ ‌تحت آزمون Semi-Nested PCR قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که 10 درصد گاو‌های مورد بررسی در مناطق خشک و 5 درصد گاو‌های مورد بررسی در مناطق مرطوب استان گلستان آلوده به تیلریا آنولاتا‌‌و 75/8 درصد گاو‌های مورد بررسی در مناطق خشک و 5/2 درصد گاو‌های مورد بررسی در مناطق مرطوب استان گلستان آلوده به تیلـریـا اورینتـالیـس‌‌می‌باشند. در این بررسی از یک سو برای اولین بار تیلریا اورینتالیس‌‌با روش مولکولی در ایران و از سوی دیگر برای اولین بار آلودگی توام تیلریا آنولاتا‌‌و تیلریا اورینتالیس‌‌در ایران گزارش می‌شود. Manuscript profile

Manuscript profile

Manuscript profile

پشه خاکی های زیر خانواده Phlebotomine ناقلین اصلی لیشمانیوز (سالک) و برخی بیماری های دیگر در سراسر جهان هستند. سالک یک بیماری بومی در بسیاری از نقاط ایران است. با توجه به اینکه در سالهای اخیر شاهد بروز سالک در استان البرز بوده ایم، واز آنجا که ارائه یک برنامه عملیاتی موثر جهت کنترل بیماریهای ناقل زاد، مستلزم شناخت فون ناقلین می باشد، مطالعه حاضر با هدف شناسایی فون این پشه خاکی ها در استان البرز انجام شد. جمع آوری پشه خاکی ها در طی ماه های مرداد، شهریور و مهر 1400 هر دو هفته یکبار، توسط تله های چسبان، از مناطق تعیین شده صورت گرفت. در این بررسی تعداد 1157 پشه خاکی جمع‌آوری و شناسایی شد. تعداد پشه خاکی های شکار شده از مکان های داخلی و خارجی به ترتیب 72/31 % و 28/68 % بودند. در مجموع، شش گونه از جنس Phlebotomus (Raynal, 1937) شامل (Scopoli, 1786) P. papatasi 695(07/60%)، (Shchurenkova, 1926) P. kandelakii 13(12/1%)،P. sergenti (Parrot, 1917) 232(05/20 %)،P. major (Annandale, 1910) 14(21/1%)،P. caucasicus (Marzinowsky,1917) 4(35/0%)، P. alexanderi (Alexandri Sinton, 1920) 18(56/1%)، و چهار گونه از جنس Sergentomyia (Artemiev, 1978) شامل S. tiberiadis (Adler, Theodor & Lourie, 1930) 109(42/9%)، S. Baghdadis (Adler & Theodor, 1929) 53(58/4 %)، S. sintoni (Sintoni Pringle, 1933) 14(21/1%)، S. clydei (Sinton, 1922) 5(43/0%)، بودند. این مطالعه نشان داد که P. papatasi (Scopoli, 1786) و P. sergenti (Parrot,1917) فراوان‌ترین گونه‌ها هستند و به نظر می‌رسد، می‌توانند ناقل بالقوه لیشمانیوز جلدی (سالک) در منطقه باشند. شناخت فون و جنبه های اکولوژیکی پشه خاکی ها می تواند به کنترل بیماری کمک کند. Manuscript profile

عامل ایجادکننده بیماری تیلریوز در گاوها، انگل تک یاخته ای خونی داخل سلولی اجباری به نام تیلریا آنولاتا بوده که باعث کم خونی شدید، خیز شدید ریه ها و به خصوص در دام های غیربومی موجب مرگ سریع می شود.هدف این مطالعه، تعیین آلودگی گاومیش های بومی و ارتباط آن با عوامل محیطیدر چهار شهراستان آذربایجان غربی با روش های میکروسکوپی و مولکولی بود. به طور تصادفی 291 نمونه خون از گاومیش های منطقه از اسفند 1392 تا تیر 1393 جمع آوری گردید. روش های PCRمستقیم و PCRsemi-nested نیز برای ارزیابی DNAگونه های انگل تیلریا با استفاده از جفت پرایمرهای ویژه جزء 18S-rRNAمورد استفاده قرار گرفتند. در بررسی میکروسکوپی، حضور این انگل در 4 رأس گاومیش (37/1 درصد از گاومیش های مورد آزمایش) تأیید گردید. بررسی های مولکولی نیز نشان داد که نمونه های خون در 4 مورد از 291 رأس گاومیش (37/1 درصد از موارد) به انگل تیلریا آنولاتا (Theileriaannulata) آلوده بودند.همچنین این مطالعه نشان داد که دو رأس گاومیش ماده بالغ (68/0 درصد از گاومیش های مورد آزمایش) به طور هم زمان به گونه تیلریا اورینتالیس (Theileria orientalis) هم آلوده بوده اند. شیوع ظاهری و واقعی آلودگی گاومیش به تیلریا آنولاتادر روش مولکولی به ترتیب 37/1 و 1 درصد به دست آمد. شانس آلودگی به گونه هایتیلریا آنولاتا و تیلریا اورینتالیس برابر بود. شیوع مولکولی تیلریا آنولاتا در شهرهای ارومیه و سلماس به ترتیب 2/2 و 3/2 درصد بود که اختلاف معنی داری با هم داشتند (05/0p <). شیوع مولکولی تیلریا اورینتالیس در شهر ارومیه 2/2 درصد برآورد شد. این مطالعه برای اولین بار تایید کرد کهانگلتیلریا اورینتالیس در گاومیش های بومی شهر ارومیه ایران وجود دارد. Manuscript profile