زمینه: نظام جمهوری اسلامی ایران، همانند سایر سیستم‌های حکومتی باید برای مسائل مربوط به بهداشت و سلامت، خط‌مشی‌ها و استراتژی‌های کاربردی در دستور کار داشته باشد و از آنجائیکه سلامتی، بهداشت و درمان همواره از اولویت‌ها و نیازهای اولیه بشر از اوان مدنیت تا کنون بوده و هست، می‌بایست برنامه‌های کاربردی که ضامن سلامتی و زندگی بهینه برای انسان‌هاست، در دستور کار قرار گیرد. در اواخر سال 2019، دنیا با یک پدیده‌ همه‌گیر، به نام کرونا مواجه شد که کلیه روابط انسانی، سازمانی و حتی بین‌المللی را تحت تاثیر خود قرار داد و خط‌مشی‌گذاران و تصمیم‌گیران حوزه سلامت را به چالش کشید، تا برای رفع این معضل فکر چاره‌ای بیندیشند. هدف: فلذا این پژوهش با هدف ارائه چارچوبی مفهومی برای یادگیری خط‌مشی در حوزه سلامت انجام شده است، تا درس‌آموزی‌های مفیدی برای خط‌مشی‌گذاران حوزه سلامت ایجاد کند و در آینده با تجربه‌اندوزی و الگوگیری از این یادگیری‌ها، با خط‌مشی‌گذاری‌های برنامه‌ریزی شده و مبتنی بر خرد جمعی، تضمین سلامت جامعه بشری را تامین کنند. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر، روش مطالعه چندموردی بوده که یک روش کیفی است و از استراتژی تحلیل مضمون و نرم‌افزار Max QDA برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، شامل 12 نفر از خبرگان و خط‌مشی‌گذاران حوزه سلامت در وزارت بهداشت بوده که با استفاده از مصاحبه نیمه‌ساخت یافته و نمونه‌گیری هدفمند و گلوله‌برفی به گردآوری داده‌ها از آنان مبادرت شد. یافته ها: پس از گردآوری داده‌ها و رسیدن به اشباع نظری، تحلیل صورت پذیرفت. با مطالعه داده‌ها و اطلاعات استخراج شده در نهایت، 431 کد باز/ شناسه، 152 مضمون پایه، 39 مضمون سازمان‌دهنده و 11 مضمون فراگیر شناسایی شد. نتایج: این مضامین و مفاهیم عمدتاً از مصاحبه‌ها و اسناد بالادستی بدست آمدند و بارها توسط محقّق بازبینی و اصلاح شد و مضامین مشابه و یکسان در یک دسته قرار گرفته و چارچوب مفهومی ارائه گردید. Manuscript profile