سیاست‌گذاری اجتماعی، مجموعه اقدام‌هایی است که دولت‌ها برای مواجهه با بحران‌های اجتماعی، به ویژه، در حوزه‌های بهداشت، آموزش، مسکن، رفاه و تامین اجتماعی در دستور کار قرار می‌دهندکه نقش تاثیرگذاری در ارتقای کارکردهای سازمان تامین اجتماعی دارد. بر این اساس هدف مقاله پیش‌رو طراحی مدل سیاست‌گذاری اجتماعی در قبال مسائل و بحران‌های سازمان تامین اجتماعی است. جهت دست یافتن به مدل سیاست‌گذاری اجتماعی، با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و با توجه به اشباع نظری، تعـداد یازده نفر از اساتید و صاحبنظران و افراد دارای تجربه کاری در حوزه سازمان تامین اجتماعی مورد مصاحبه‌های عمیق نیمه‌ساختاریافته قرارگرفتند و سپس داده‌های حاصل، از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که حاکمیت و سازمان تامین اجتماعی، باید با به کارگیری استراتژی‌های چهارگانة آموزش، تبلیغ و ترویج فرهنگ بیمه‌ای به شهروندان، تاکید بر پژوهش و آینده‌پژوهی، آمایش سرزمین و برنامه‌ریزی مدون و همگرا کردن شرکای اقتصادی، دولت، مجلس و سازمان در حوزه مسائل و بحران‌های تامین اجتماعی سیاست‌گذاری مناسب اعمال نماید. به دیگر بیان از دریچه ارائه این سیاست‌گذاری و توجه به این استراتژی‌ها است که در تعامل سازمان تامین اجتماعی و نهادهای حاکمیتی استقلال سازمان و مدیریت حل بحران به بار خواهد نشست. Manuscript profile

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای نقش رسانه های جمعی و اجتماعی در تغییرات فرهنگی با تأکید بر تعلق به هویت ملی بود. روش تحقیق علّی-مقایسه ای بود. جامعه آماری تحقیق مشتمل بر کلیه نوجوانان (13تا 17 سال) شهر اردبیل به تعداد 50000 که از بین آنها 380 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردید. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته برای رسانه ها و پرسشنامه استاندارد سلگی و همکاران (1394) برای احساس تعلق به هویت ملی استفاده شد. برآورد روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها از نظر متخصصان و اساتید و برآورد پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که این مقدار برای پرسشنامه ها بالاتر از 0.7 به دست آمد. داده ها از طریق آزمون های t تست و تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد رسانه های جمعی و اجتماعی نقش متفاوتی در احساس تعلق به هویت ملی و ابعاد آن (اجتماعی، تاریحی، فرهنگی و سیاسی) در بین نوجوانان دارند (0.01>P). به طوری که احساس تعلق به هویت ملی و ابعاد آن در بین نوجوانانی که مصرف رسانه ای آنان از نوع اجتماعی است کمتر از نوجوانانی است که از نوع جمعی می باشد. 5.7 درصد از تعلق فرهنگی، 7.7 درصد از تعلق تاریخی، 9.7 درصد از تعلق سیاسی و 14.7 درصد از تعلق اجتماعی نوجوانان از طریق تفاوت در اثر نوع رسانه (جمعی و اجتماعی) تبیین می شود. بنابراین نتیجه گرفته می شود که نوع رسانه نقش مهمی در تغییرات فرهنگی نوجوانان در شکل عام و احساس تعلق به هویت ملی در شکل خاص دارد. Manuscript profile