این پژوهش به¬صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1400 انجام شد. عامل اصلی شامل کولتیواتور در سه سطح: بدون کولتیواتور، یک¬بار و دو بار کولتیواتور و عوامل فرعی شامل ترکیب تیماری کاربرد پس¬رویشی علف¬کش¬های آترازین (WP 80%) با سه سطح صفر، یک و دو کیلوگرم در هکتار و توفوردی ام. سی. پی. ای (SL 5/67%) با سه سطح صفر، 750/0 و 5/1 لیتر در هکتار به‌صورت فاکتوریل بود. بر اساس نتایج حاصله، حساس¬ترین علف¬های هرز پهن¬برگ به توفوردی ام. سی. پی. ای سلمه و توق بودند، در صورتی که علف¬های هرز خرفه، تاج‌خروس رونده، تاج‌خروس ریشه قرمز و داتوره حساسیت کمتری داشتند. در بین علف¬های هرز باریک‏برگ نیز سوروف نسبت به آترازین حساس بود، در صورتی که علف¬های هرز دم‌روباهی کشیده و علف خرچنگ مقاومت ذاتی داشتند. اثر کولتیواتور، آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای بر وزن خشک ذرت در سطح یک درصد معنی¬دار بود، به‌طوری که با افزایش تعداد کولتیواتور در هکتار وزن خشک ذرت افزایش یافت. آترازین به مقدار یک کیلوگرم در هکتار موجب افزایش معنی¬دار وزن خشک ذرت شد، در حالی که افزایش مقدار آترازین کاهش وزن خشک کل محصول را باعث شد. افزایش مقدار مصرف توفوردی ام. سی. پی. ای نیز وزن خشک کل ذرت را به‌صورت معنی¬داری افزایش داد. در مجموع، کاربرد دو بار کولتیواتور، یک کیلوگرم آترازین و 5/1 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای در هکتار، به ترتیب موجب 21، 29 و 42 درصد افزایش در وزن خشک کل ذرت نسبت به تیمار شاهد شد. Manuscript profile

Manuscript profile

Manuscript profile

Manuscript profile

به منظور بررسی کارایی علف‌کش‌های گروه سولفونیل اوره در مهار علف‌های هرز گندم در شهرستان سرخس، یک پژوهش به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هفت تیمار در چهار تکرار در سال 1392 انجام شد. تیمارها شامل کاربرد پنج علف‌کش آپیروس 75% (سولفوسولفورون)، توتال 75% (مت‌سولفورون متیل+ سولفوسولفورون)، آتلانتیس 2/1% (مزوسولفورون+ یدوسولفورون+ مفن پایر دی اتیل)، لوگران اکسترا 64% (تریاسولفورون+ تربوترین) و لنتور 70% (تریاسولفورون+ دای‌کامبا) به انضمام دو تیمار شاهد آلوده به علف هرز و عاری از علف های هرز بودند. سمپاشی علف‌کش‌ها در مرحله‌ی سه تا پنج برگی گندم به صورت ‌پس‌رویشی توسط سمپاش پشتی‌شارژی انجام شد. نتایج نشان داد همه علف‌کش‌ها نسبت به شاهد بدون کنترل سبب مهار معنی دار علف‌های هرز شدند، به طوری که توتال با 92 درصد و لوگران اکسترا با 50 درصد کاهش وزن خشک کل علف‌های هرز، به ترتیب موفق‌ترین و ضعیف‌ترین علف‌کش‌ها بودند. لنتور، آتلانتیس و آپیروس پس از توتال به ترتیب 74، 71 و 59 درصد وزن خشک کل علف‌های هرز را کاهش دادند. خسارت ظاهری علف کش ها بر روی گندم تداوم نداشت و همه علف‌کش ها عملکرد گندم را نسبت به شاهد بدون کنترل افزایش دادند که ناشی از موفقیت آن ها در مهار علف های هرز بود. Manuscript profile