چکیدهاین پژوهش با هدف ارزیابی اثر مکمل غذایی بتائین به‌عنوان ماده جاذب بر شاخص‌های رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و مقاومت به استرس در بچه‌ماهی کلمه (Rutilus rutilus) طی مدت 8 هفته انجام شد. تعداد 240 عدد بچه‌ماهی کلمه با وزن متوسط 23/0± 23/6 گرم با تراکم 20 عدد در مخازن توزیع و تغذیه شدند. چهار تیمار با سطوح مختلف بتائین شامل صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد به جیره غذایی تجاری (شامل 13/41 درصد پروتئین و 42/8 درصد چربی) افزوده شد. شاخص‌های رشد و تغذیه شامل وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، میزان بازماندگی، ترکیب لاشه بدن و مقاومت به استرس‌های محیطی شامل شوک حرارتی (دمای 40 درجه سانتی‌گراد)، شوک قلیائیت (12pH=)، شوک اسیدیته (2pH=) و شوک شوری (150 گرم در لیتر) ارزیابی شدند. براساس نتایج حاصله تفاوت معنی‌داری در پارامترهای رشد بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد (05/0<P). تفاوت معنی‌داری در بازماندگی ماهیان بین تیمارهای مختلف مشاهده نگردید (05/0<P). تفاوت معنی‌داری در میزان چربی و خاکستر لاشه بین تیمارها مشاهده نگردید (05/0<P) ولی بیش‌ترین میزان پروتئین لاشه در تیمار 1 درصد بتائین به‌دست آمد (05/0P<). بیش‌ترین مدت زمان زنده‌مانی ماهیان در در مقابله با استرس حرارتی (05/0<P) و اسیدی در تیمار 1 درصد بتائین (05/0P<)، در تست شوری در تیمار شاهد (05/0P<) و در تست قلیائیت در تیمار 5/0 درصد (05/0P<) بتائین به‌دست آمد. در نتیجه‌گیری کلی می‌توان گفت با توجه به نبود تفاوت معنی‌دار در بیش‌تر شاخص‌های مورد بررسی به‌نظر می‌رسد مکمل غذایی بتائین نمی‌تواند در بهبود عملکرد رشد، بازماندگی و مقاومت به استرس در بچه‌ماهی کلمه مؤثر واقع شود. Manuscript profile