جهانی شدن به مثابه روندی فراگیر، کلیه ابعاد زندگی فردی و گروهی بشر را درگسترة هویت، فرهنگ، سیاست، اقتصاد و... تحت تأثیر قرار داده است. در این راستا قومیت ها یکی از مهمترین حوزه های تأثیرپذیر از فرآیند جهانی شدن است چنان که جوامعی با تنوع قومی همچون جمهوری اسلامی ایران را با چالش های جدی روبرو ساخته است. براین اساس در این مقاله توصیفی- تحلیلی تلاش گردیده به این سوال که چگونه می توان تعامل و همگرایی اقوام ایران را در مقابل امواج جهانی شدن تقویت نمود؟ پاسخ داده شود. بررسی ها و داده های این تحقیق گویای این مفروض است که جهانی شدن با افزایش آگاهی های اقوام به حقوق قانونی خود در تمامی ابعاد آن، سطح مطالبه گری آن ها را ازحاکمیت به شدت بالابرده است، لذا اتخاذ سیاست ها و لحاظ الزامات و مقتضیات متناسب با تنوّع قومیّتی ایران، می تواند کشور را در قبال کشمکش ها و تنش های قومی ناشی از جهانی شدن، مصونیت بخشد. این نوشتار با تمسک به مدل پیشنهادی مبتنی بر روایت تعامل بین یکسان سازی و خاص گرایی از تأثیرات جهانی شدن، برالگوی تکثرگرایی با محوریت قانون اساسی به مثابه راهکاری برای سیاست های قومی در ایران تأکید دارد. Manuscript profile

فرایند جهانی‌شدن به مثابه دگرگونی در سازمان فضایی و روابط فرهنگی و اقتصادی ابعاد مختلف زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است و جهانی‌شدن با جریان آزاد اطلاعات، ارتباطات و تغییر در تعاملات و ارتباطات از سطح خرد تا کلان چالش‌ها و فرصت‌هایی را در مقابل جامعه جهانی ایجاد کرده است. یکی از حوزه‌های تاثیرپذیر از جهانی‌شدن مسئله قومیت‌ها در کشورهای با تنوع قومیتی مثل ایران بوده است هدف از این پژوهش پاسخ به این سوالات است که جهانی‌شدن چگونه موجب تقویت و تعمیق قومیت گرایی شده است؟ و چه راهکارهایی برای به حداقل رساندن چالش‌های قومیتی در ایران وجود دارد؟ نتایج پژوهش در چهار بخش: 1. تضعیف حاکمیت‌های ملی؛ 2. تشدید تنش‌های سیاسی و قومی؛ 3. قومیت‌گرایی در ایران بعد از انقلاب اسلامی؛ 4. راهکارها برای همگرایی و هم‌افزایی قومی و مذهبی در ایران ارائه شده است این مقاله از چارچوب نظری روش توصیفی تحلیلی با تاکید بر روایت تعامل بین رویکرد یکسان‌سازی و خاص‌گرایی به نگارش درآمده و روش گردآوری اطلاعات استفاده از منابع کتابخانه‌ای و مقالات است. Manuscript profile