هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی میزان استفاده پژوهشگران کشورهای خاورمیانه از شبکه‌های اجتماعی علمی و اهداف پیوستن آنها به این شبکه‌ها صورت گرفته است. روش پژوهش: این پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای غیر درصدی و با رویکرد پیمایشی- تطبیقی انجام گرفته است. جامعه این پژوهش را محققین کشورهای منطقه خاورمیانه تشکیل دادند که برحسب حجم نمونه پرسش‌نامه برای 728 نفر از آنها ارسال شد. پرسش‌نامه به صورت محقق ساخته بوده و 444 نفر از محققین به پرسش‌نامه پاسخ دادند. پایایی پرسش‌نامه نیز به روش آلفای کرونباخ با عدد قابل قبول 79/0 محاسبه شد. به منظور پاسخ‌گویی به سؤال‌های پژوهش از آمار توصیفی، استنباطی و آزمون‌های خی دو و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان داد، پژوهشگران کشورهای کویت، امارات متحده عربی و قطر، بیشترین استفاده را از شبکه های اجتماعی علمی دارند. همچنین، پژوهشگران کشورهای بحرین، امارات متحده عربی و سوریه بیشترین میزان حضور را در شبکه‌های اجتماعی علمی دارند. نمایانی و افزایش استناد و به اشتراک گذاری مقاله‌ها توسط پژوهشگران کشورهای خاورمیانه، هدف عمده ی پیوستن به این شبکه ها است. نتیجه گیری: در کل، میزان حضور پژوهشگران این منطقه در شبکه‌های اجتماعی علمی، رضایت بخش نیست و جای خود را در میان جامعه مورد مطالعه به خوبی باز نکرده است. Manuscript profile