به منظور تولید یک جیرۀ غذایی مناسب برای پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)، رقابت با غذا های وارداتی و بررسی امکان جایگزینی این جیره به جای آن ها، فرمولاسیون جدیدی تدوین شد و با دو غذای وارداتی، یکی از فرانسه (تیمار A) و دیگری از ایتالیا (تیمار B)، و یک غذای داخلی (تیمار C) مقایسه گردید. 600 عدد بچه ماهی قزل آلا با میانگین وزن 3±37 گرم و طول 55/0±5/13 سانتی متر، طی دورۀ 127 روزه در 12 کانال پرورشی به ابعاد 80×150×440 سانتی متر، به صورت 4 تیمار که هر یک دارای سه تکرار بودند، با استفاده از این جیره ها پرورش یافتند. در پایان دوره، میانگین وزن، طول کل و افزایش وزن بدن در تیمار فرموله با سایر تیمارها، دارای اختلاف معنی دار بود (05/0P<)، که به ترتیب تیمار فرموله با 13/12±14/133 گرم، 75/0±21 سانتی متر و 20/6±49/191 گرم، بیشترین و تیمار C با 81/11±02/108 گرم، 75/0±83/19 سانتی متر و 90/17±99/126 گرم، کمترین مقادیر را داشتند. بالاترین درصد افزایش وزن بدن 18/31±40/450 درصد و نرخ رشد ویژه 05/0±77/1 گرم در تیمار فرموله بود که با سایر تیمارها به جز تیمار A اختلاف معنی دار داشت(05/0P<) و کمترین مقادیر در تیمار C به ترتیب 01/54±51/299 درصد و 13/0±43/1 گرم بود. بیشترین ضریب سودمندی پروتئین در غذای A 007/0± 06/0 بود و با فرموله 001/0±042/0 اختلاف معنی دار داشت (05/0P<). ضریب تبدیل غذایی فرموله 12/0±92/0 با غذاهای وارداتی اختلاف معنی داری نداشت(05/0<P). تجزیۀ ترکیبات شیمیایی و فاکتور ضد تغذیه برای غذای فرموله شامل 59/55 درصد پروتئین، 64/10 درصد چربی، 13/13 درصد کربوهیدرات، 28/2 درصد فیبر، 79/9 درصد خاکستر، 55/8 درصد رطوبت و 14/3 میلی اکی والان در 1000 گرم جیره پراکسید بود. با وجود کمتر بودن میزان انرژی غذای فرموله، 4/3706 کیلوکالری در کیلوگرم جیره، نسبت به غذاهای A 1/4174 و B 1/4063، این جیره به دلیل وجود ترکیبات مناسب باعث بیشترین افزایش رشد طی دوره گردید. انرژی غذای C 8/3663، کمترین مقدار بود. از جنبۀ بررسی حسی خواص کیفی یا تست ارگانولپتیک، در کل، ماهیان تغذیه شده با غذای فرموله بهتر از سایر تیمار ها ارزیابی شدند. از نظر اقتصادی هم بدون شک تولید این فرمول غذایی در مقایسه با تیمار های دیگر به صرفه تر خواهد بود. ترکیبات کلی غذای فرموله در حال حاضر به صورت بسته می باشد. Manuscript profile