شهرک صنعتی سمنان با مساحتی حدود 2000 هکتار و 300 واحد صنعتی فعال در کیلومتر 8 جاده سمنان دامغان واقع شده است. این شهرک دارای طرح زون بندی صنعتی جهت استقرار صنایع مختلف بوده و بیشترین وسعت زون های صنعتی در نظر گرفته شده به ترتیب عبارتند از: صنایع فلزی، صنایع کانی غیر فلزی، صنایع شیمیایی، صنایع نساجی، صنایع برق والکترونیک، صنایع غذایی، صنایع سلولزی و خدماتی. طبق بررسی های انجام شده، پسماندهای صنعتی یکی از مشکلات موجود به شمار می رود و عدم دفع اصولی و فروش غیر اصولی مواد قابل بازیافت به دوره گردها باعث مشکلات بهداشتی در شهرکهای صنعتی به خصوص شهرک صنعتی سمنان شده است. در این تحقیق، ابتدا بر اساس مطالعات اسنادی و میدانی، پسماندهای شهرک شناسایی و بر اساس لیستهای تهیه شده، طبقه بندی های لازم به لحاظ نوع، حالت فیزیکی، قابلیت بازیافت، محل تولید در واحد، تناوب تولید، نحوه نگهداری موقت و نحوه حمل و نقل به محل دفع انجام یافته و درنهایت با توجه به وضعیت موجود، روشهای فنی/مدیریتی برای بازیافت پیشنهاد شده است. با توجه به بررسی ها و مطالعات کمی و کیفی صورت گرفته، پسماندهای قابل بازیافت شهرک 32 نوع می باشند که از این بین ضایعات پلاستیک (تولید1000 تن در سال)، انواع ضایعات کاغذ و مقوا (تولید حدود 1400 تن در سال)، انواع ضایعات آهنی (تولید 8400 تن در سال) و انواع ضایعات چوبی (تولید حدود 540 تن در سال) از نظر کمی قابل توجه هستند. از بین این چهار پسماند نیز با در نظر گرفتن همه عوامل موثر در ایجاد مجتمع بازیافت، فقط برای ضایعات کاغذ و مقوا احداث کارخانه بازیافت قابل توصیه بوده و برای ضایعات پلاستیک و آهنی، بسته بندی و انتقال به کارخانه های بازیافت مجاور و برای ضایعات چوبی استفاده مجدد توصیه می گردد. Manuscript profile

The generation of leachate is one of the main problems of municipal solid waste disposal, which can lead to a severe threat to surface and groundwater. In this research, landfill leachate was treated through modifiying bentonite with HDTMA-Br (Hexadecyltrimethylammonium bromide). The effects of surfactant intercalating quantity, pH, contact time, and adsorbent dose was investigated in a batch experiment. Raw and modified clay was also characterized using different techniques including Fourier transformation infrared spectroscopy (FTIR), X-ray diffractometry (XRD), scanning electron microscopy (FE-SEM), Brunauer-Emmett-Teller (BET), and Thermogravimetric analysis (TGA). The optimization experiment revealed that 50 min of equilibration, 50g.L-1 of dosage and pH= 3, for the clay loaded with a capacity of 1.0 CEC (cation exchange capacity), were the optimum condition for COD removal of landfill leachate. The maximum turbidity reduction rate was 92.1%, at a pH of 11, absorbent dosage of 40 g.L-1, and the contact time of 30 min. The findings of this research showed that this modified clay could be used as an affordable adsorbent for reducing COD and turbidity from landfill leachate. Manuscript profile