در این پژوهش، باهدف بهبود ویژگی‌های مکانیکی پلی‌استایرن (PS)، نانوصفحات مونت‌موریلونیت (MMT) به‌عنوان عامل تقویت‌کننده انتخاب شد. نانوچندسازه پلی‌استایرن- مونت‌موریلونیت (PS-MMT) از طریق اختلاط نانوصفحات مونت‌موریلونیت با محلول پلی استایرن تهیه شد. روش طراحی آزمایش تاگوچی برای تعیین شرایط بهینه تهیه نانوچندسازه مورداستفاده قرار گرفت. اثر 5 عامل (درصد مونت‌موریلونیت، نوع حلال، نوع پلی‌استایرن، دمای خشک شدن فیلم و مدت‌زمان هم‌زدن پس از افزودن مونت‌موریلونیت) در سطوح متفاوت بررسی شد. حالت بهینه با به‌کارگیری روش تجزیه نشانک به نوفه (S/N) تعیین شد. مشخص شد بیشترین و کمترین سهم، به ترتیب متعلق به عامل‌های نوع پلی‌استایرن و نوع حلال است. در روش S/N، تمام عامل‌ها در سطح اطمینان 95% معنی‌دار هستند. میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مجهز به سامانه پراش پرتو ایکس بر اساس پاشش انرژی (EDX) برای مشخص کردن ترکیب و ساختار نانوچندسازه تهیه‌شده در حالت بهینه مورداستفاده قرار گرفت. Manuscript profile

در این پژوهش پلیمر UPVC (پی وی سی سخت) با پلیمر SAN (استایرن آکریلو نیتریل) در حضور و عدم حضور نانو ذرات نقره و دی اکسیدتیتانیوم به روش قالب‌ریزی محلول آمیخته ­شد. نتایج FT-IR تایید کرد که این دو پلیمر با یکدیگر به صورت آمیخته در آمده و سازگار می‌باشند. خواص مکانیکی آمیخته‌های پلیمری تهیه شده با درصدهای وزنی متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون خواص مکانیکی، ‌افزایش مقادیر استحکام کششی(حداکثر 9/25درصد نسبت بهUPVC)، مدول یانگ (حداکثر 5/21درصد نسبت به SAN) و ازدیاد طول پارگی (حداکثر 75درصد نسبت به UPVC)را در آمیخته‌ها نسبت به پلیمرهای خالص نشان می‌دهد. همچنین، افزودن 2/0 درصدوزنی مخلوط نانوذرات نقره و دی اکسیدتیتانیوم به آمیخته‌های UPVC/SAN سبب کاهش مدول (حداکثر 53درصد)، استحکام کششی (حداکثر 70درصد) و نیز افزایش ازدیاد طول پارگی (حداکثر 300درصد)نسبت به آمیخته‌ها شد. افزون بر این، آزمون گرما وزن سنجی (TGA) نشان داد، افزودن این نانوذرات سبب افزایش پایداری حرارتی  آمیخته می‌شود. از تکنیک میکروسکوپ الکترونی نوری برای بررسی مورفولوژی فیلم نانوکامپوزیتی تهیه شده استفاده گردید. Manuscript profile