ترکیب جدید (N2,N6-di(thiazol-2-yl)pyridine-2,6-dicarboxamide(DPD 2-نیتروژن، 6-نیتروژن دی (تیازول-2-ایل) پیریدین-2 و 6-دی کربوکسیلامید با استفاده از واکنش بین 2-آمینوتی ازول و پیریدین دی‌کربوکسیلیک اسید سنتز شد. ساختار DPD با تجزیه عنصری، طیف‌سنجی فروسرخ (FT-IR) و رزونانس مغناطیسی هسته (1HNMR) بررسی و تأیید شد. قابلیت حذف یون‌های فلزات سنگین (Cd2+ و Zn2+) از محلول، با DPD مورد مطالعه قرار گرفت. هم‌چنین اثر عوامل مؤثر مانند pH، زمان تماس، غلظت یون فلزی، دما و الکترولیت زمینه بر ویژگی جذبی جاذب DPD مورد بررسی قرار گرفت. حداکثر ظرفیت جذب برای Cd2+ و Zn2+ با جاذب DPD به ترتیب 21/128 و 09/90 میلی‌گرم بر گرم به دست آمد. مطالعه ایزوترم‌های جذبی برای جذب Cd2+ و Zn2+ نشان داد که فرایند جذب با مدل لانگمویر همخوانی بیشتری نسبت به مدل فروندلیچ دارد. زمان لازم برای حذف کمی یون‌های Cd2+ و Zn2+ از محلول آبی به ترتیب 30 و 45 دقیقه بود. ویژگی‌های مطلوب DPD نظیر ظرفیت جذب بالا، پایداری، قابلیت استفاده مجدد و سادگی روش سنتز آن، DPD را به یک جاذب ارزشمند برای حذف Cd2+ و Zn2+ از پساب‌های صنعتی تبدیل کرده است. Manuscript profile