سبک شناسى آمارى کمک شایانى به روش مندى و علمى شدن پژوهش هاى ادبى کرده است. ثروت لغوى اى که شاعر یا نویسنده در اثر خویش به کار مى گیرد از ویژگى هاى سبک و ساختار اثر ادبى است. یکى از روش هایى که براى شناخت این ثروت لغوى به کار مى رود نظریه جانسون است. این روش با بهره گیرى از علم آمار و با رویکرد میان رشته اى در پى نزدیک شدن به صحت و دقت بیش تر است. در این جستار سعى شده است تا با بهره گیرى از شیوه کمّى "جانسون" به بررسى مسأله تنوع واژگان در سبک شعرى رهى معیرى، هوشنگ ابتهاج و فریدون مشیرى پرداخته شود. در پایان پژوهش مشخص شد که سبک شعرى رهى معیرى از تنوع واژگانى بیش ترى نسبت به دو شاعر دیگر برخوردار است. هم چنین سبک شعرى فریدون مشیرى داراى تنوع واژگانى بیش ترى نسبت به سبک شعرى هوشنگ ابتهاج است. Manuscript profile