In order to identify the effects of different levels of nitrogen fertilizer on seed yield andseed growth indices of some bread and durum wheat genotypes, a field experiment wasconducted in 2013-2014 in Khuzestan Agricultural and Natural Resource Research Center.The experiment was designed as a split plot with three replications. Nitrogen applicationrates (50, 100 and 150 kg N.ha-1) were assigned in the main plots and the subplots consisted of six wheat genotypes (Bread; Verinak, Star, Chamran and Durum;Karkheh, D-84-5, D-83-8). Results indicated that seed yield, seed protein percentage,seed effective filling rate, remobilization of dry matter and the current photosynthesis,1000 seed weight and seed effective filling period between genotypes were significant.Maximum and minimum seed filling rate was related to Karkheh genotype in 150 kgN.ha-1, and Verinak in treatment of using 50 kg N.ha-1. The effect of nitrogen levels onseed effective filling period was not significant. The maximum duration of seed fillingwas devoted to Verinak genotype and the minimum one was for Karkheh genotype.Chamran genotype, by using 150 kg N.ha-1, had maximum seed yield while Verinakgenotype, using 50 kg N.ha-1 had minimum seed yield. Maximum 1000 seed weight wasdevoted to Karkheh genotype in treatment of using 150 kg N.ha-1, also the minimum1000 seed weight was that of Star genotype in treatment of using 100 kg N.ha-1. Themaximum seed protein percentage was observed at D-84-5 line, in 150 kg N.ha-1, andminimum amount of protein was in Chamran and Karkheh in 50 kg N.ha-1. A positiveand significant correlation observed between seed yield and seed weight, the currentphotosynthesis rate and remobilization rate. In general, according to Khuzestan climateconditions, planting Chamran genotypes by using 150 kg N.ha-1, can led to an appropriateyield and it is highly suggested. Manuscript profile

BACKGROUND: Addition of fertilizers to supplement the natural soil fertility is essential for modern crop production, and precise management of nutrient elements is essential for a sustainable agriculture production. OBJECTIVES: Current study was conducted to assessment effect of different level of micronutrient crop production and seed protein content of wheat. METHODS: This research was carried out via factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2018 year. The first factor included spray different level of Zinc (0, 2.5, 5 and 10 kg.ha-1) and second factor consisted spray Manganese at three level (0, 2 and 4 gr.1000L-1). RESULT: Result of analysis of variance revealed effect of zinc and manganese on all measured traits (instead protein percentage) was significant also interaction effect of treatments on all measured traits (instead plant height, spike length and protein percentage) was significant. Mean comparison result of different level of zinc indicated the highest amount of plant height (89 cm), spike length (11cm), number of spike per square meter (403), number of seed per spike (42), 1000-seed weight (40gr), seed yield (5595 kg.ha-1), biologic yield (10364 kg.ha-1), harvest index (54%) and protein percentage (13%) was noted for 10 kg.ha-1 zinc fertilizer. Also compare different level of manganese and interaction effect of treatments showed similar result. CONCLUSION: According result of current research the maximum amount of seed yield, its components, harvest index and protein percentage was belonged to consume spray 10 kg.ha-1 zinc and 4 gr.1000L-1 manganese fertilizer and it can be advised to producers. Manuscript profile

BACKGROUND: Suitable and useful usage of different kind of fertilizers is the main way for reformation and potential of soil fertility and increasing of crops yield. Microelements are the critical elements for plants; also play the important role in crop productivity where it is used in low rate. Optimum plant nutrition and maximum yield is achieved when nutrient elements are available for plant during the growing season. OBJECTIVES: This research was carried out to evaluate response of seed yield, materials redistribution and current photosynthesis of wheat under apply different level of microelements (Zinc and Manganese). METHODS: Current study was conducted according factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2018 year. The first factor included spray different level of Zinc (0, 2.5, 5 and 10 kg.ha-1) and second factor consisted spray Manganese at three level (0, 2 and 4 gr.1000L-1). RESULT: Evaluation of analysis of variance indicated effect of different level of zinc on all measured traits was significant, also effect different level of Manganese (instead contribution and efficiency of redistribution) and interaction effect of treatments (instead efficiency of current photosynthesis) on all measured traits had similar result. Mean comparison result of different level of zinc revealed the maximum amount of seed yield (5258 kg.ha-1), rate of redistribution (150.2 gr.m-2), contribution of redistribution (28.5%), efficiency of redistribution (12.6 gr.gr-1), rate of current photosynthesis (375 gr.m-2), efficiency of current photosynthesis (48.5%) was noted for 10 kg.ha-1 zinc fertilizer. Also compare different level of manganese and interaction effect of treatments showed similar result. CONCLUSION: Finally according result of current study the highest of amount of crop production and agrophysiological traits belonged to spray 10 kg.ha-1 zinc and 4 gr.1000L-1 manganese micronutrient and under studied region it can be advised to farmers. Manuscript profile

This study set out to investigate the effect of bio-fertilizers containing nitrogen-fixing bacteria and phosphorus on grain yield and yield components of Faba bean. To this end a factorial experiment on the basis of randomized complete block design with four replications was conducted in Behbahan region at South eastern part of Khuzestan Province of Iran. The experimental treatments included Nitroxin containing nitrogen-fixing bacteria in three levels of 0, 250, and 500 cc per 1000 m2 and phosphorus bio-fertilizer (fertile 2 phosphates) containing phosphorus-fixing bacteria in three levels of 0, 100, and 150 g.ha-1. The results showed that the effect of treatments with phosphorus bio-fertilizer and Nitroxin on grain yield, biological yield, and harvest index, number of pods per plant, number of grain per pod, 1000-grain weight, and leaf area index was significant at 1% level. The highest grain yield, biological yield, harvest index, number of pods per plant, number of grains per pod, 1000-grain weight, and leaf area index belonged to the treatment with consumption of 500 cc Nitroxin per 1000 m2 and 150 g.ha-1 phosphorus bio-fertilizer and the lowest rates belonged to the control treatment. Manuscript profile

به منظور بررسی تاثیر روابط فیزیولوژیکی و مواد فتوسنتزی در شرایط تنش گرمای انتهای فصل بر عملکرد و اجزای عملکرد رقم چمـران 2 گندم، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال زراعی 94-1393به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. کرت های اصلی شامل: دست کاری اجزای منبع و مخزن در چهار سطح (حذف دو برگ بالایی، حذف برگ پرچم، حذف کامل سنبلچه های یک طرف سنبله و شاهد بدون حذف برگ) و کرت های فرعی شامل زمان های مختلف کاشت در سه سطح (اول آذر ماه، 15 آذر ماه و اول دی ماه سال 1393) بودند. نتایج نشان داد که حذف برگ بر تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت اثر معنی داری داشت. تاریخ کاشت نیز بر تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت تاثیر معنی داری داشت. اثر متقابل حذف برگ و تاریخ کاشت بر تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت تاثیر معنی داری نشان داد. بیشترین عملکرد دانه (میانگین 5691 کیلوگرم در هکتار) در شرایط عدم محدودیت منبع و مخزن (تیمار شاهد) در تاریخ کاشت اول و در شرایط کاشت به هنگام رخ داد چراکه دوره پر شدن دانه با تنش گرمای انتهای فصل مواجه نشده و حداکثر بهره برداری از منابع فتوسنتزی صورت گرفته است. کمترین عملکرد دانه (2123 کیلوگرم در هکتار) در کاشت سوم و دیر هنگام و نیز تیمار حذف سنبلچه های یک طرف سنبله در شرایط محدودیت منبع مواد فتوسنتزی و برخورد مرحله رسیدگی با گرما حاصل شد. Manuscript profile

تغذیه صحیح گیاه یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد کمّی و کیفی محصول به شمار می آید. بر این اساس، اثر سطوح مختلف سولفات روی و نیتروژن بر شاخص سطح برگ، عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا سبز در تابستان سال 1391 به صورت کرت های خُرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان دزفول بررسی گردید. در این تحقیق کرت های اصلی، شامل چهار سطح مصرف نیتروژن (صفر، 30 ، 60 و90 کیلوگرم در هکتار) از منبع کود اوره و کرت های فرعی شامل چهار سطح مصرف سولفات روی (صفر، 10، 20 و 30 کیلوگرم در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که مصرف 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، شاخص سطح برگ، ماده خشک کل گیاه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و میزان پروتئین را افزایش داد. مصرف سولفات روی در مقادیر 20 کیلوگرم در هکتار بیشترین مقدار عملکرد و اجزای آن را به خود اختصاص داد. بیشترین شاخص سطح برگ، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، شاخص برداشت و میزان پروتئین با کاربرد همزمان 90 کیلوگرم نیتروژن و 20 کیلوگرم سولفات روی در هکتار حاصل گردید. به نظر می رسد مصرف عنصر روی در غلظت های مناسب از طریق دخالت در فرآیندهای فیزیولوژیکی و متابولیسم نیتروژن در گیاه به عنوان یک عنصر ضروری، فرآیندهای رشد در لوبیا سبز را تسریع نموده و باعث افزایش عملکرد آن می گردد. Manuscript profile

به‌منظور بررسی اثر قطع آبیاری در برخی مراحل رشد بر ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ژنوتیپ‌های مختلف لوبیا قرمز آزمایشی به‌صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال 1393اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش کم آبی به صورت قطع آبیاری به‌عنوان عامل اصلی در سه سطح شاهد (آبیاری کامل)، قطع آبیاری در مرحله گلدهی، قطع آبیاری در مرحله غلاف‌دهی و سه ژنوتیپ لوبیا قرمز(درخشان، گلی،D81083 ) به‌عنوان عامل فرعی بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش کم آبی بر صفات مورد بررسی شامل محتوی آب نسبی برگ، هدایت‌الکتریکی غشا سلولی، میزان پرولین برگ، درصد پروتئین و قندهای محلول معنی‌دار بود. ژنوتیپ گلی دارای بیشترین محتوی نسبی آب برگ و درصد پروتئین و ژنوتیپ D81083 دارای بیشترین میزان پرولین و کمترین میزان هدایت‌الکتریکی غشا بود. همچنین ژنوتیپ درخشان و D81083 بالاترین میزان قندهای محلول را دارا بودند. با توجه به نتایج می توان بیان کرد ژنوتیپ D81083 و گلی در این آزمایش برتری خود را در صفات مورد بررسی نشان دادند. بنابراین در نقاطی که با کمبود آب روبرو هستند می‌توان از این ژنوتیپ‌ها برای کشت استفاده نمود. Manuscript profile

به‌منظور بررسی تأثیر باکتری‌های حل کننده فسفات در ترکیب با کود شیمیایی فسفره بر عملکرد هیبریدهای ذرت دانه ای آزمایشی در شمال استان خوزستان در تابستان سال‌های 1393-1392 به روش کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تلفیق کود شیمیایی و زیستی به‌عنوان تیمار اصلی در چهار سطح (100درصد کود شیمیایی به تنهایی 25، 50 و 75 درصد تلفیق کود شیمیایی با 100 درصد کود زیستی) در کرت‌های اصلی، هبیریدهای ذرت دانه ای با سه سطح (سینگل کراس 704، مبین و کارون) در کرت‌های فرعی قرار داده شدند. در این تحقیق تلفیق کود شیمیایی با کود زیستی برعملکرد بیولوژیکی در سطح احتمال 5 درصد معنی‌دار و بقیه صفات غیر معنی‌دار گردید. همچنین نوع هیبرید مورد آزمایش نیز دارای تفاوت معنی‌داری در عملکرد و اجزای عملکرد بود ولی بر شاخص برداشت اثر غیرمعنی‌داری بر جای گذاشت. بیشترین عملکرد دانه با مقدار 12875 کیلوگرم در هکتار متعلق به سینگل کراس 704 با تلفیق 25 درصد تلفیق کود شیمیایی و زیستی و کمترین مقدار نیز با 10215 کیلوگرم در هکتار به هیبرید مبین با 25 درصد تلفیق کود شیمیایی و زیستی تعلق داشت. با توجه به نتایج حاصله به نظر می رسد که تلفیق کود شیمیایی با کود زیستی توانست سبب افزایش عملکرد در هیبریدهای سینگل کراس 704 و کارون شود و هیبرید مبین از قابلیت کودپذیری پایین تری برخوردار بود. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر هورمون سیتوکینین و آهن بر درصد تجمع عناصر آهن، روی و منگنز در دانه‌ی ارقام نخود آزمایشی در دو سال زراعی 90-1389 و 91-1390 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان خرم آباد انجام شد. در این تحقیق سه رقم آزاد،‌ هاشم و توده ‌محلی در چهار سطح مصرف آهن شامل 0 (شاهد)، 5، 10 و 15 میلی‌گرم در لیتر و چهار سطح مصرف هورمون سیتوکینین شامل 0 (شاهد)، 5، 10 و 15 میلی‌گرم در لیتر مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد برهمکنش مصرف آهن و سیتوکینین بر تجمع آهن در دانه مثبت بود و رقم‌هاشم در غلظت 10 میلی‌گرم در لیتر آهن و 15 میلی‌گرم در لیتر سیتوکینین بالاترین مقدار تجمع آهن در دانه را داشت. در مقابل با افزایش مصرف آهن و سیتوکینین، میزان تجمع روی و منگنز در دانه کاهش یافت. ارقام ‌هاشم و آزاد در غلظت‌های 5 میلی‌گرم در لیتر آهن و سیتوکینین بیشترین درصد روی در دانه را داشتند، در حالی که رقم آزاد در تیمار عدم مصرف آهن و مصرف پنج میلی‌گرم در لیتر سیتوکینین بیشترین میزان تجمع منگنز را نشان داد. Manuscript profile

به‌منظور بررسی اثر قطع آبیاری در برخی مراحل رشد بر ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ژنوتیپ‌های مختلف لوبیا قرمز آزمایشی به‌صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال 1393اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش کم آبی به صورت قطع آبیاری به‌عنوان عامل اصلی در سه سطح شاهد (آبیاری کامل)، قطع آبیاری در مرحله گلدهی، قطع آبیاری در مرحله غلاف‌دهی و سه ژنوتیپ لوبیا قرمز(درخشان، گلی،D81083 ) به‌عنوان عامل فرعی بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش کم آبی بر صفات مورد بررسی شامل محتوی آب نسبی برگ، هدایت‌الکتریکی غشا سلولی، میزان پرولین برگ، درصد پروتئین و قندهای محلول معنی‌دار بود. ژنوتیپ گلی دارای بیشترین محتوی نسبی آب برگ و درصد پروتئین و ژنوتیپ D81083 دارای بیشترین میزان پرولین و کمترین میزان هدایت‌الکتریکی غشا بود. همچنین ژنوتیپ درخشان و D81083 بالاترین میزان قندهای محلول را دارا بودند. با توجه به نتایج می توان بیان کرد ژنوتیپ D81083 و گلی در این آزمایش برتری خود را در صفات مورد بررسی نشان دادند. بنابراین در نقاطی که با کمبود آب روبرو هستند می‌توان از این ژنوتیپ‌ها برای کشت استفاده نمود. Manuscript profile

به‌منظور بررسی اثر پیش تیمارهای بذر با تنظیم کننده‌های رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد لاین‌های لوبیا قرمز، آزمایشی اسپیلت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش، تیمارها شامل سه سطح آبیاری (آبیاری پس از 60-55 ،85-80 و 115-110 میلیمتر تبخیر از تشتک) دو لاین لوبیا قرمز KS31169و D81083و پیش‌تیمار بذر شامل سالیسیلیک اسید و نفتالیک استیک اسید در چهار سطح 0P: شاهد، آب مقطر؛ 1P: (NAA) به‌میزان 5/0 mM/L؛ 2P: (SA)به‌میزان 7/0 mM/L ؛ 3P: ترکیب دو تنظیم‌کننده (NAA+SA) به نسبت 5/0 و 7/0 mM/L بودند. نتایج نشان داد که اثرات ساده و اثر متقابل ژنوتیپ و پیش تیمار تنظیم کننده‌های رشد بر تمامی صفات مورد بررسی به جزء صفات شاخص برداشت و طول غلاف اثرمعنی‌داری داشتند. بیشترین وزن صد دانه(44گرم) و عملکرد بیولوژیک (88/14715 کیلو گرم در هکتار) در کاربرد پیش‌تیمار نفتالیک استیک اسید در شرایط آبیاری پس از 85-80 میلیمتر تبخیر در لاین KS3116مشاهده شد. با کاربرد پیش‌تیمارهای نفتالیک استیک اسید و سالیسیلیک اسید در شرایط اعمال تیمارهای تنش خشکی عملکرد دانه (16/3454 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. نتایج رگرسیون گام به گام عملکرد و صفات وابسته نشان داد که %88 تغییرات عملکرد دانه به وسیله عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعدا دانه در غلاف و وزن صد دانه تبیین شد. بطور کلی می‌توان نتیجه گرفت پیش‌تیمار بذر به صورت مستقیم و غیر مستقیم با تاثیر بر برخی صفات مرفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه در بهبود و توسعه عملکرد در شرایط تنش خشکی موثر بود. Manuscript profile

مدیریت کود نقش مهمی در دستیابی به عملکرد مطلوب در ذرت ایفا می‌کند. از طرف دیگر مدیریت کود برای دستیابی به کشاورزی پایدار امری ضروری است. به همین منظور آزمایشی در شمال خوزستان در سال زراعی 93-1392 در شمال خوزستان با طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل تلفیقی از کودهای شیمیایی و زیستی در چهار سطح شامل تلفیق 100، 75، 50، 25 درصد مقدار از کود شیمیایی نیتروژن(از منبع اوره) و فسفر(از منبع سوپرفسفات تریپل) با و بدون مصرف کود زیستی بود. فاکتور فرعی سه هیبرید ذرت شامل(704، 701 و مبین) بود. نتایج نشان داد که بالاترین و کمترین عملکرد با مقادیر 61/13، 59/13، 81/10 (تن در هکتار) به ترتیب در تیمارهای سینگل کراس 701+ 50درصد شیمیایی + 100 درصد کود زیستی، سینگل کراس 704+ 25 درصد شیمیایی + 100 درصد کود زیستی و سینگل کراس مبین + 25 درصد کود شیمیایی +100 درصد کودزیستی بدست آمد. همچنین تفاوت معنی داری بین عملکرد دانه و اجزاء عملکرد، عملکرد بیولوژیکی و تعداد دانه در ردیف در سطح احتمال 1 درصد وجود داشت و بین تیمارها در سایر صفات اختلاف معنی داری مشاهده نشد. Manuscript profile

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر سولفات منگنز بر فعالیت مالون دی آلدیید، عملکرد و اجزای عملکرد کلزا رقم هایولا 401 طی سال زراعی 92-91 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز اجرا گردید. تحقیق بر اساس آزمایش کرت خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تنش کمبود آب در 3 سطح شامل شاهد (آبیاری کامل)؛ قطع آب در ابتدای خورجین و قطع آب در ابتدای دانه بندی به عامل اصلی و مصرف سولفات منگنز 33% در 4 سطح شامل شاهد (عدم کاربرد کود)، 10، 20 و30 کیلوگرم سولفات منگنز خالص در هکتار به عامل فرعی تعلق گرفتند. نتایج نشان داد تآثیر سطوح مختلف تنش کمبود آب و کود سولفات منگنز و اثر متقابل آن ها بر کلیه صفات مورد بررسی در سطح یک درصد معنی دار بود. طبق مقایسه میانگین ها مصرف 30 کیلوگرم در هکتار سولفات منگنز در شرایط آبیاری کامل بیشترین مقدار عملکرد دانه (3500 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیکی (99/1035 گرم در متر مربع)، شاخص برداشت (76/33 درصد)، تعداد خورجین در بوته (05/144)، تعداد دانه در خورجین (42/19) و وزن هزار دانه (80/4 گرم) را به خود اختصاص داد. در طرف مقابل بیشترین غلظت مالون دی آلدهید (58/18 نانو مول بر میلی گرم) به تیمار قطع آبیاری در ابتدای تولید خورجین بدون مصرف سولفات منگنز تعلق گرفت. Manuscript profile

به منظور تعیین بهترین رژیم آبیاری و تراکم بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت هیبرید کارون آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه سطح رژیم آبیاری (آبیاری 70 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر، آبیاری 90 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر، آبیاری 110 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) به عنوان تیمار اصلی و چهار سطح تراکم (9-8-7-6 بوته در مترمربع) به عنوان تیمار فرعی با سه تکرار در سال 1393 اجرا شد. نتایج نشان داد که رژیم آبیاری بر تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، ارتفاع بوته، شاخص برداشت، شاخص سطح برگ، تعداد ردیف دانه در بلال و طول بلال اثر معنی داری داشت. اثر تراکم بر تعداد دانه در ردیف، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، ارتفاع بوته، شاخص برداشت، شاخص سطح برگ، تعداد ردیف دانه در بلال و طول بلال معنی دار بود. بالا ترین عملکرد دانه با میانگین 9756 کیلو گرم در هکتار به تیمار تراکم هشت بوته در متر مربع با 70 میلی متر تبخیر تعلق داشت که از نظر آماری با تراکم هشت بوته در متر مربع با 90 میلی متر تبخیر در یک گروه آماری قرار داشت و کم ترین میزان عملکرد با میانگین 6393 کیلو گرم در هکتار به تیمار تراکم نه بوته در متر مربع با 110 میلی متر تبخیر متعلق بودند. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود برای جلوگیری از هدر رفت آب آبیاری و صرفه جویی، از تیمار 90 میلی متر تبخیر استفاده شود. Manuscript profile

در سال های اخیر بیماری های قارچی افزایش یافته و خسارت زیادی به محصـولات زراعی وارد کرد، بنابراین ضد عفـونی بذر به عنوان یکی از راه های پیشگیری کننده و کاهش دهنده ی آلودگی در زراعت گندم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. جهت ارزیابی تاثیر غلظت های مختلف هیپوکلریت سدیم در چهار سطح: دو، چهار، شش و هشت درصد و زما‌ن های مختلف ضد عفونی: دو، پنج، هفت و ده دقیقه بر بذر گندم نان (رقم چمران) آلوده به قارچ Aspergillus flavus، تحقیقی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد اثر متقابل غلظت هیپوکلریت سدیم و زمان اعمال تیمار بر صفات میانگین جوانه زنی، درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و طول ساقه چه در سطح احتمال پنج درصد و سرعت جوانه زنی در سطح یک درصد معنی دار بود. تیمار مدت زمان شش دقیقه مصرف محلول هفت درصد هیپوکلریت سدیم دارای بالا ترین مقدار جوانه زنی (96 درصد)، طول ریشه چه (89/10 سانتی متر)، طول ساقه چه (5/10 سانتی متر)، سرعت جوانه زنی (92/39 روز) و میانگین زمان جوانه زنی (5/5 روز) نسبت به سایر تیمار ها دارا بود، در مقابل تیمار مدت زمان دو دقیقه مصرف محلول 10 درصد هیپوکلریت سدیم کم ترین مقادیر مربوط به صفات مقدار جوانه زنی (33/81 درصد)، طول ریشه چه (58/4 سانتی متر)، طول ساقه چه (9/8 سانتی متر)، سرعت جوانه زنی (17/31 روز) و میانگین زمان جوانه زنی (5/4 روز) نسبت به سایر تیمار ها دارا بود. در مجمـوع استفاده از محلـول هیپوکلریت سدیم هفت درصـد طی مدت زمان شش دقیقه جهت ضد عفونی و مقابله با آلودگی بذور گندم نان جهت بهبود مؤلفه های جوانه زنی توصیه می شود Manuscript profile