تیلریوز یکی از بیماری های مهم تک یاخته ای در دام های اهلی بوده که نقش مهمی در کاهش تولید (شیر و گوشت) دارد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تغییرات سرمی هموسیستئین و تروپونین قلبی I به عنوان شاخص های سرمی آسیب قلبی-عروقی در گوسفندان مبتلا به تیلریوز بر اساس جنس و نژاد در شهرستان ارومیه می باشد. پس از تشخیص تیلریوز بر اساس علایم بالینی و آزمایشگاهی، 30 رأس گوسفند بیمار (15 رأس نژاد قزل و 15 رأس نژاد ماکویی) که از نژاد قزل 8 رأس نر و 7 رأس ماده و در نژاد ماکویی هم همین تعداد در نظر گرفته شد. در ضمن همان تعداد گوسفند سالم (از نظر جنس و نژاد) به عنوان گروه سالم انتخاب شدند. از ورید وداج تمام گروه ها خون گیری به عمل آمد و فراسنجه های فوق الذکر در کلیه نمونه ها مورد سنجش و ارزیابی آماری قرار گرفتند. نتایج حاکی از افزایش معنی دار (05/0>p) در تمام فراسنجه ها در گروه بیمار نسبت به گروه سالم بود. در رابطه با جنس، افزایش معنی دار (05/0>p) در تمام فراسنجه ها در جنس نر نسبت به جنس ماده مشاهده شد و در مورد نژاد نیز اختلاف معنی دار (05/0>p) بین گروه بیمار نژاد ماکویی با سالم و نژاد قزل با سالم در فراسنجه ها مشاهده گردید. در مجموع می توان اظهار داشت که افزایش سطح سرمی هموسیستئین و تروپونین قلبی I در گوسفندان مبتلا به تیلریوز مخصوصاً در جنس نر می تواند هشداری بر لزوم توجه هر چه بیشتر به مقوله مدیریت پیشگیری و درمان در گوسفندان مبتلا به تیلریوز باشد. Manuscript profile

بیماری تیلریوز یکی از معضلات مهم صنعت دامداری در اکثر نقاط جهان و ایران بوده که نقش مهمی در کاهش تولید شیر و گوشت داشته و در ضمن باعث ضایعات گسترده خونی و بافتی می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات پلاسمایی هپسیدین، سیستاتین سی و ژلسولین در گوسفندان نژاد قزل مبتلا به تیلریوز می‌باشد. در این مطالعه پس از اخذ نمونه خون از گروه‌های بیمار و سالم، اقدام به تعیین فراسنجه های خونی اعم ازهموگلوبین، هماتوکریت، گلبول های قرمزو گلبول های سفید گردید، سپس فراسنجه ها ی پلاسمایی فوق‌ نیز با کیت‌های اختصاصی و به کمک تکنیک الایزا اندازه‌گیری شدند. نتایج حاکی از افزایش معنی‌دار(01/0p<) هپسیدینو سیستاتین سی و کاهش معنی‌دار (01/0p<) ژلسولین در گروه بیمار (30 رأس) نسبت به گروه سالم (30 رأس) بود. همچنین، افزایش سن و شدت پارازیتمی، باعث تشدید تغییرات شدند، به‌طوری که بیشترین غلظت هپسیدین و سیستاتین سی و بیشترین تعداد لنفوسیت‌ها در گروه سنی 4 ساله و با شدت پارازیتمی بیش از 4 درصد و کمترین غلظت ژلسولین و سایر فراسنجه های هماتولوژیک نیز در همان گروه سنی و با همان شدت پارازیتمی مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده، به احتمال زیاد التهاب و آسیب سلولی گسترده در گوسفندان مبتلا به تیلریوز در بافت‌های مختلف و به‌خصوص در کلیه ها وجود دارد. Manuscript profile

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تغییرات تعدادی از پارامترهای سرمی اعم از آدنوزین دآمیناز (ADA)، پروتئین شوک حرارتی 27 (HSP-27)، هموسیستئین (Hcy) و پروفایل لیپیدی (VLDL، Triglyceride، HDL-C، LDL-C) در لپتوسپیروز گاوی می باشد. پس از تشخیص لپتوسپیروز حاد در گاو، نمونه خون از ورید وداج 12 گاو مبتلا به لپتوسپیروز و 12 نمونه سالم اخذ شد و پارامترهای فوق الذکر همراه با روی (Zn2+) مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج، افزایش معنی دار (01/0p<) هموسیستئین، HSP-27، TG و VLDL همراه با کاهش قابل توجهHDL-C،ADA ،LDL-C و روی (Zn2+) را در گاوان بیمار در مقایسه با گروه سالم نشان دادند. بر اساس نتایج به دست آمده احتمالاً بتوان از پارامترهای ذکر شده در مدیریت بیماری لپتوسپیروز گاوی استفاده نمود. Manuscript profile

در این تحقیق مقادیر هموسیستئین پلاسما، به عنوان یک ریسک فاکتور مستقل در بیماری های قلبی-عروقی، در دیابت القائی ناشی از استرپتوزوتوسین در خرگوش سفید نیوزیلندی مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق 12 سر خرگوش نر سفید نیوزیلندی انتخاب و به 2 گروه مجزا (تیمار و شاهد) تقسیم گردید. پس از اطمینان از سالم بودن خرگوش ها (طبیعی بودن مقادیر گلوکز، اوره و کره آتینین پلاسما)، به گروه تیمار استرپتوزوتوسین با دوز 65 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت تک دوز و از طریق ورید مارژینال تزریق گردید و به گروه تیمار نیز سالین نرمال با دوز مشخص تزریق شد. در ادامه 24، 48 و72 ساعت و سپس هر هفته یکبار تا 12 هفته از ورید مارژینال خرگوش ها خونگیری به عمل آمد و مقادیر هموسیستئین، انسولین و گلوکز پلاسما مورد سنجش و ارزیابی آماری قرار گرفت. نتایج حاکی از افزایش معنی دار (01/0p<) هموسیستئین و گلوکز و کاهش معنی دار (01/0p<)انسولین پلاسمای گروه تیمار در مقایسه با گروه شاهد در طول 12 هفته از مطالعه بود. در این مطالعه علی رغم کاهش انسولین پلاسما، افزایش هموسیستئین پلاسما به عنوان ریسک فاکتور مستقل در بیماری های قلبی-عروقی در خرگوش سفید نیوزیلندی مشاهده شد. Manuscript profile

Ultrasonography of the thyroid gland is a non-invasive method for evaluating its size, which can be used to examine the initial increase in the volume of the gland in live foals. In this study, the ultrasonography, as a standard method, was used to measure the extent of the thyroid gland. For this purpose, 14 Kurdish foals were selected which the age of those was between 2 and 90 days. In each of the foals, the size of the thyroid gland was measured with ultrasonographic method of three standardized axes and total volume (VSON) was calculated using the formula for an ellipsoid body. Variability of ultrasonographic measurements was dependent on side and axis, and ranged between 3.04-7.35 percent. The relationship between body weight and thyroid volume was significant. Generally, the thyroid size of the foals can be calculated by evaluating ultrasonography in three axes and comparing with predicted values based on body weight. Manuscript profile

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تغییرات پارامترهای بیوشیمیایی توتال سیالیک اسید ((TSA،آدنوزین د آمیناز(ADA)، مالون دی آلدئید(MDA) و پروتئین شوک حرارتی-27 (HSP-27) در گوسفندان متعاقب عفونت با سیستی سرکوس تنیکولیس می باشد. برای این منظور ،40 گوسفند مبتلا به سیستی سرکوزیس براساس مشاهده فرم سیستیک متعدد در کبد و 40گوسفند سالم بدون انگل خونی و فرم سیستیک در کبد انتخاب گردیدند. سپس در ادامه 10 میلی لیتر خون از ورید وداج از کلیه گوسفندان اخذ شد و به لوله های حاوی ماده ضد انعقاد EDTA و فاقد ضد انعقاد منتقل شد و پس از جداسازی پلاسما و سرم، پارامترهای مد نظر اندازه گیری شدند. نتایج حاکی از کاهش معنی دار در سطح p≤0.01 در TSA ، فعالیت آنزیم ADA ، آلبومین (Alb) و روی (Zn) و افزایش معنی دار در Hsp-27، MDA ، بیلی روبین توتال و بیلی روبین غیر کونژوگه در گروه بیمار نسبت به گروه سالم بود. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان می دهد که اولاً کاهش همزمان TSA و Alb نشان دهنده آسیب کبدی در گوسفندان مبتلا بوده و افزایش MDA نشان دهنده استرس اکسیداتیودر گروه بیمار است. ضمنا افزایش HSP-27 میتواند ناشی از استرس بیماری در گوسفندان مبتلا باشد. Manuscript profile

اولتراسونوگرافی از غده تیروئید برای ارزیابی اندازه آن یک روش غیر تهاجمی بوده که می‌توان به وسیله‌ی آن افزایش اولیه در حجم این غده را در کره اسب‌های زنده بررسی کرد. در این تحقیق سعی بر آن شد که یک روش استاندارد برای ارزیابی اندازه غده تیروئید با استفاده از اولتراسونوگرافی به دست آوریم. برای این منظور 14 کره اسب از نژاد کردی که سن آنها بین2 تا90 روز بود انتخاب شدند. در هر یک از این کره‌ها اندازه‌ی غده تیروئید به روش اولترا سونوگرافی در سه محور استاندارد اندازه گیری گردید و حجم غده تیروئید با استفاده از فرمولی که برای اعضای بیضی شکل تعریف شده است محاسبه گردید(VSON). تغییرپذیری اندازه‌های اولتراسونوگرافی وابسته به سمت و محور بوده و در محدوده‌ی 35/7 ـ 04/3 درصد بود. ارتباط بین وزن بدن واندازه تیروئید معنی‌دار بود. بطور کلی اندازه تیروئید کره اسب‌ها را می‌توان با ارزیابی اولتراسونوگرافیک در سه محور و مقایسه با مقادیر پیش بینی شده بر اساس وزن بدن محاسبه کرد. Manuscript profile