نقش چاقی در بیماری‌های مزمن نظیر دیابت نوع 2 و بیماری‌های قلبی-عروقی به خوبی مشخص شده است. این مطالعه با هدف تعیین اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن های CRP و ICAM در بطن چپ رت‌های چاق انجام گرفت. جامعه آماری مطالعه حاضر را رت‌های نر ویستار انستیتو پاستور تهران تشکیل می‌دهند. 21 سر رت نر ویستار انتخاب شدند و پس از القای چاقی به سه گروه نرمال، چاق کنترل و چاق تناوبی تقسیم شدند. برای القای چاقی از شش هفته رژیم غذایی پرچرب استفاده شد. رت‌های گروه ورزش یک برنامه تمرینات تناوبی 8 هفته‌ای را در قالب دویدن‌ها تناوبی روی تریدمیل اجرا نمودند. گروه نرمال و چاق کنترل در برنامه تمرین شرکت نداشتند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، تشریح انجام شد. از آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسه پیش آزمون‌ها و از آزمون تی همبسته نیز جهت تعیین سطح تغییرات درون گروهی در سطح معناداری استفاده شد. تمرین تناوبی بیان ICAM را نسبت به گروه چاق کنترل به میزان معنی داری کاهش داد (0001/0 > p) بطوریکه سطوح آن به گروه نرمال نزدیک شد. به عبارتی تفاوت معنی¬داری در بیان ICAM بین گروه چاق تناوبی و گروه نرمال مشاهده نشد. بیان CRP بواسطه تمرین تناوبی نسبت به گروه چاق کنترل به میزان معنی¬داری کاهش یافت بطوریکه سطوح آن به گروه نرمال نزدیک گردید. تفاوت معنی داری در بیان CRP بین گروه چاق تناوبی و گروه نرمال مشاهده نگردید. تمرین تناوبی شدید موجب کاهش ICAM و CRP نسبت به گروه کنترل شد. احتمالاً، ً تمرین تناوبی با افزایش فعالیت سیستم سمپاتیک و افزایش سایتوکاین¬های ضد التهابی، رهایش میانجی‌های التهابی از بافت چربی را مهار کرده و به دنبال آن، غلظت مولکول‌های چسبان سلولی کاهش می‌یابد.

Manuscript profile

Introduction: Nowadays, obesity is one of the major health problems in the world which is associated with lipid disorders and inflammatory profile. The aim of the present study was to determine the effect of three months of aerobic training on serum levels of adiponectin and resistin in obese men. Methods: In this quasi-experimental study, 24 middle-aged obese men who previously had an inactive lifestyle were selected through convenient sampling in Larestan and were then randomly assigned to one experimental group (performing aerobic training three sessions per week for three month) and one control group (with no training). Fasting levels of serum adiponectin and resistin were measured in both groups before and 48 hours after the last training session. Independent samples t-test and paired samples t-test were used to determine the intra- and inter-group changes. The level of significance was set at (p≤0.05). Results: The results revealed that three months of aerobic training led to a significant decrease in participants’ body fat percentage, body mass index, and weight (p <0.05). Furthermore, though there were no significant changes in the resistin levels (p = 0.34), serum levels of adiponectin (p = 0.04) were significantly increased after aerobic training. Conclusion: It is expected that a 3-month aerobic training with an intensity of 60-80% maximum heart rate could increase the serum levels of adiponectin in the middle-aged men due to improved homeostasis and fat metabolism. Manuscript profile