مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تاثیر مصرف مکمل دی ریبوز بر LDH، CK و MDA متعاقب یک جلسه پلایومتریک در کشتی‌گیران مبتدی جوان انجام گرفت. روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح اندازه‌گیری تکراری انجام گرفت، 32 کشتی‌گیر جوان مبتدی شهر خرم آباد با دامنه سنی 15 تا 18 به صورت در دسترس انتخاب شدند و در 2 گروه 16 نفری مصرف مکمل دی‌ریبوز همراه با تمرین پلایومتریک و مصرف دارونما همراه با تمرین پلایومتریک تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون خونگیری مرحله اول انجام گرفت. در گروه مکمل دی‌ریبوز تمرین پلایومتریک، شرکت کنندگان یک ساعت قبل از انجام فعالیت به مقدار 15 گرم مکمل دی‌ریبوز مصرف نمودند، بعد از یک ساعت از مصرف مکمل دی‌ریبوز، آزمودنی‌ها پس از 10 دقیقه گرم کردن به انجام تمرینات پلایومتریک مربوطه پرداختند. 24 ساعت و 48 ساعت پس از انجام تمرین پلایومتریک به ترتیب خونگیری مرحله دوم و سوم انجام شد. در گروه دارونما- تمرین پلایومتریک، شرکت‌کنندگان یک ساعت قبل از انجام فعالیت به مقدار 15 گرم دارونما (سوربیتول و β-سیکلودکسترین) مصرف نمودند. داده‌های به‌دست آمده توسط آزمون تحلیل ورایانس با اندازه‌گیری تکراری تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که مصرف مکمل دی‌ریبوز در کاهش شاخص‌های پراکسیداسیون لیپیدی (MDA) (05/0>) و فشار اکسایشی (CK، LDH) متعاقب یک جلسه فعالیت پلایومتریک تاثیرگذار می‌باشد (05/0>). نتیجه گیری: باتوجه به نتایج مطالعه حاضر توصیه می‌شود کشتی‌گیران جوان با استفاده از مکمل سازی دی‌ریبوز از بروز فشار اکسایشی و پراکسیداسیون لیپیدی ناشی از انجام فعالیت‌های ورزشی نسبتا شدید و پیامدهای بعدی آن جلوگیری کرد. Manuscript profile

مقدمه: چاقی با بیماری هایی از قبیل بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت نوع دوم، بیماری کبدی، نارسایی کلیه و انواع مختلف سرطان مرتبط است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات ترکیبی بر سطح کوپپتین و درصد چربی بدن زنان چاق انجام گرفت. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون انجام گرفت، 30 زن چاق(شاخص توده بدنی بالاتر از 30 کیلوگرم بر متر مربع) با دامنه سنی 20 تا 35 سال به صورت در دسترس انتخاب و در 2 گروه 15 نفری تمرینات ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. نمونه‌های خونی آزمودنی‌ها در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون (پس از ۸ هفته تمرین) جمع‌آوری شد. پروتکل تمرینی شامل ٨ هفته اجرای تمرینات ترکیبی بود که سه جلسه در هفته در دو بخش تمرینات طناب زنی و تمرینات مقاومتی با کش اجرا شد. داده‌های به دست آمده توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرین ترکیبی باعث افزایش معنی‌دار کوپپتین زنان چاق گردید (001/0>P). همچنین دیگر نتایج نشان داد که تمرین ترکیبی باعث کاهش معنی‌دار درصد چربی بدن زنان چاق گردید (0001/0>P). بحث و نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج حاضر حاکی از این بود که زنان چاق با استفاده از تمرینات ترکیبی احتمالا می‌توانند از بروز فشارهای التهابی ناشی از انجام فعالیت‌های ورزشی و پیامدهای بعدی آن جلوگیری کنند. Manuscript profile