شته سیاه باقلا Aphis fabae Scopoli یکی از مهمترین آفات محصولات زراعی در سرتاسر جهان است. سن شکارگر Deraeocoris lutescens (Schilling) (Hemiptera: Miridae)، جایگاه ممتازی در کنترل بیولوژیکی شته هایی از قبیل شته سیاه باقلا دارد. روش دیگر برای کنترل شته ها استفاده از حشره کش ها و مواد شیمیایی مشتق شده از گیاهان است. در دهه های اخیر در جوامع رو به رشد، گرایش به مصرف هر چه کمتر سموم شیمیایی و استفاده از مشتقات گیاهی به عنوان جایگزین سموم مصنوعی بوده است. مدیریت تلفیقی آفات (IPM) یک رویکرد بر اساس زیست بوم برای تولید و حفاظت محصول است که ترکیبی از استراتژی های مختلف مدیریت و شیوه ها برای رشد محصولات سالم با به حداقل رساندن استفاده از آفت کش ها است. در این پژوهش، تلفیق Deraeocoris lutescens (سنین پورگی اول و پنجم) با عصاره های گیاهی اسپند (Peganum harmala) و زیتون تلخ (Melia azedarach) و دو آفتکش تجاری (پیریمیکارب و آبامکتین) برای کنترل شته سیاه باقلا (1-2 و 5-6 روزه) بررسی شده است. و همچنین اثرات ترکیبات اخیر روی دشمن طبیعی مورد مطالعه قرار گرفته است. از میان تیمارهای مختلف، تیمارِ تلفیق پوره سن پنجم دشمن طبیعی با عصاره ی Peganum harmala، روی شته های (1-2 روزه) بیشترین میزان مرگ و میر را داشت (60/0±33/95 درصد). همچنین تیمار تلفیق پوره سن پنجم دشمن طبیعی با پیریمیکارب، بیشترین اثر را در کنترل شته های (5-6 روزه) دارا بود (71/0±00/94 درصد). Manuscript profile

شته سیاه باقلا Aphis fabae Scopoli یکی از مهمترین آفات محصولات زراعی در سرتاسر جهان است. سن شکارگر Deraeocoris lutescens (Schilling) (Hem.,: Miridae)، جایگاه ممتازی در کنترل بیولوژیکی شته هایی از قبیل شته سیاه باقلا دارد. در دهه های اخیر در جوامع رو به رشد، گرایش به مصرف هر چه کمتر سموم شیمیایی و استفاده از مشتقات گیاهی به عنوان جایگزین سموم مصنوعی بوده است. در تحقیق حاضر، اثر تلفیق دشمن طبیعی با آفت کش های تجاری (پیریمیکارب و آبامکتین) و عصاره های گیاهی Melia azedarach و Peganum harmala روی میزان تغذیه دشمن طبیعی اسپری شده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد تیمارهایی مانند آفت کش های پیریمیکارب و آبامکتین، بعد از گذشت 24 ساعت، تغذیه دشمن طبیعی از شته ها را به میزان قابل توجهی کاهش دادند. Manuscript profile